İzmir'de ramazansızlık

Hep bekler insan Ramazan ayını bir heyecanla... Pidenin kokusunu, iftar çadırlarını ve ardından gelecek bayramı...

Ben İzmir'de yaşayan biriyim. Öncelikle kimseyi yadırgamadan izlenimlerimi anlatmaya çalışacağım. Ramazan ayı gelince hep insanın aklına orucu nasıl tutacağım? İftar çadırında mı iftarımı açsam? Teravih de çok uzun değil mi? Gibi birçok soru gelir insanın aklına ve bir heyecan yaşar ister istemez. Ramazan'ın geldiğini camilerdeki kandiller, kurulan iftar çadırları ve mis gibi kokan ramazan pidesi müjdeler. Fakat ne yazıktır ki ben İzmir'de bu heyecanı yaşayamıyorum.

Herkes kulluk etmek de özgürdür; herkes oruç tutmak camiye gitmek zorunda değildir ama insanı Ramazan'a yaklaştıran öğeler vardır: Güzel bir müezzinin ağzından heycanla beklenen akşam ezanını dinlemek gibi... Ben İzmir'de bu konuda hiçbir heyecan duyamıyorum ne yazık ki ve buna çok üzülüyorum. Ramazan hakkında hiçbir aktivite yapılmıyor desem yeridir. İşim ve okulum gereği Bornova semtinde yaşıyorum ve başka ilçelere ya da semtlere gitme şansım pek olmuyor. Bu sebeple bu ilçenin izlenimini aktarıyorum. Hiç olmazsa oruç tutulmasa bile barlarda içki içilmesi ve bunun getirdiği insanlarda oruç tutmama trendi ve gerekleri anlaşılmaz oruç tutanlarla dalga geçmek gibi aptalca sebeplere dayandırılan düşünce özgürlüğüne sığınılan zoraki fikirler darlığı...

Ben Ramazan'ı doya doya yaşamak isterken, en azından bu ayda kendi adıma birşeyler yapıp, sevap kazanmak isterken ne yazık ki çevre buna müsade etmiyor ya da içinde bulunduğumuz çarpık kültür yozlaşmasının sonucu olarak ortaya çıkıyor.

Üzülüyorum ve merak ediyorum: Nereye gidiyoruz?