Jehan Barbur'la şarap tadında şarkılar.

Yeni bir eve taşındım... Göl manzaralı, iki katlı şirin mi şirin kutu kutu pense bir ev... Sarı ve mor renkte. Böyle kendine has melankolik, huzurlu ve mutlu mu mutlu bir karakteri var.

Tam da evimin bu karakterinde bir sanatçı keşfettim; "Jehan Barbur". Şarabı kadehe doldururken çıkan ses gibi insanı mutlu eden bir ses Jehan Barbur...

Beyrut doğumluymuş. Savaştan dolayı İskenderun'a yerleşmişler.

Jehan Barbur, Bilkent Üniversitesi Amerikan Kültürü ve Edebiyatı mezunu. 6 yıldır İstanbul'da yaşıyor. "Amerikan Kültürü okumak gibi gibi hayalim yoktu. Babam konservatuvar taraftarı bir adam değildi. Nereden burs alabilirim gibi bir kaygıyla girdim sınava ve Bilkent'i kazandım. Çok güzel dört senem geçti." Bu sözlerle başlıyor İstanbul günlerini anlatmaya. Müzik piyasasında tanıdığı kimse yoktur. İki ay Akademi'ye devam eder. Ama umduğunu bulamaz. Geçimini sağlayabilmek için işadamlarına Fransızca ve İngilizce dersleri verir. Bir yandan da canlı performans yapılan mekânlara giderek müzisyenlerle tanışmaya başlar. Yaklaşık iki yıl bu arayışlarla geçer. En büyük hayali bir grupta şarkı söylemektir. Beklediği teklif bir arkadaşından gelir. Caz, pop ve kendi şarkılarından oluşan repertuarla dört yıl bir mekânda canlı müzik yapar. Şimdilerde canlı performansını Cihangir'deki Kaktüs Café'de sürdürüyor. (http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=825307&title=soz-ve-muzik-jehan-barbur)

Bülent Ortaçgil ile tanışmasıyla da şarkılarını bizimle paylaşmaya karar vermiş. "Uyan" adını taşıyan bir albümü var. Hani insana; yaşamı, aşkı, sevmeyi, dünyayı anlayabilmesi için yardım eden sözlerden oluşmuş bir albüm. Gidersen adlı şarkısına bir klip çekmiş. Diyor ki ; "gidersen bana da bir dengini yolla".

Ama benim favorim; Leyla...

Dünya leyla
Unutmuş aşk nerde
Dönüp durmuş aynı yerde

Dünya hülya
Hayaller bitince
Hayat bulmuş senle bende

Bak gece gündüz oldu yine
Zaman durdu tek kadehte
Kime ne
Yok bitmez dertler içince
Boş bahane
Vur dibine

Dünya leyla
Unutmuş aşk nerde
Dönüp durmuş hep boş yere

Dünya güya
Şişenin dibinde
Kafam bi dünya oldu senle

Bak gece gündüz oldu yine
Zaman durdu tek kadehte
Kime ne
Yok bitmez dertler içince
Boş bahane
vur dibine

Dünya leyla olmuş
Unutmuş aşk nerde
Dönüp durmuş hep boş yere

Dünya hülya olmuş
Gerçekleri bitince
senle bende soluk bulmuş Şarkılarda şarap tadı var... Saçlarında ve bakışlarında da... Fotoğrafını gördüğümde gülümsediğim bir insan; Jehan Barbur. Hayatımın belli dönemlerinde, sadece belli bir insanı dinlerim öyle bir takıntım vardır. Şu sıralar sadece Jehan'ı dinliyorum. Ruhuma yansıma yapıyor. Tavsiye ederim dostlarım... Gerçek sanat ve sanatçılar için. Sevgilerimle.