Kabustan uyanmak

Bu akşamki Türkiye- Belçika maçını en iyi anlatan kelime bence “kabustan uyanmak.” Çünkü ilk yarıdaki futbol, galibiyet golünü attıktan hemen sonra yediğimiz saçma gol bize kabusu yaşatırken sonlara doğru gelen galibiyet golü ve bitiş düdüğü kabustan uyandırdı.

Maçın başında Hiddink tarafından sahaya sürülen ilk on birimiz resmen beraberlik on biriydi. Gerçekten de maç başladıktan sonra rakip ceza sahasında çoğalamadık. Ofansif orta saha yerine defansif özellikler ön plana çıktı. Emre, Aurelio, Selçuk üçlüsü ileriye destek veremedi. Zaten bundan fazlasını da veremezdi.

Böyle olunca top yapmada bütün yük Arda’ya bindi. Bir de ona destek olan Tuncay’a.

Bu şekilde sabaha kadar gol atamayacağımıza kanaat getirmişken Belçika’nın golü geldi. Kademe ve kalecinin ortak hatası Belçika’ya golü getirdi. Şu duran top meselesini bir türlü halledemedik. Rakipler yarı sahamızda duran top kazandığında bizler yerimizde titremeye başlıyoruz. Bu gece de böyle oldu.

İkinci yarıda yapılan Semih değişikliği kendisini hemen gösterdi ve 47. dakikada Hamit’in golü geldi. Gelgelelim milli hastalığımız olan duran top yine bir gol getirdi kalemize. On kişi kalmış rakibimizden kaleci Onur’un büyük hatasıyla beraberlik golünü yedik.

77. dakikada Arda bizi kabustan uyandırdı.

Hiddink’in gerek sahaya sürdüğü on bir, gerek ilk yarıdaki oyun anlayışı takımına güvenmediğini gösteriyor. Ben güvenmediği kelimesini kullanmak istiyorum, küçük görüyor kelimesini değil. Milli takımımızın 3. golünün hemen ardından da Tuncay’ın çıkartılıp Selçuk’un oyuna alındığını gördük. Bu değişikliğin nedeni de skoru korumaktı.

Top hep senin ayağında olacak. Ona evet. Ama bizim Milli Takımımız ve hatta çoğu kulüp takımımız bu şekilde oynamayı beceremiyor. Alıştığımız oyun düzeni ileri oynamak. Hiddink’in ilk ve ikinci yarı arasındaki oyun farkını iyi görmesi gerekiyor.

Şimdi Almanya maçı var. Zor maç olacak. Altı puanla başlamak büyük avantaj. Umarım Hiddink 8 Ekim’e kadar takımına güven kazanır.