Kaç yaşındasın?

-Kaç yaşındasın ?
-50
-Ben kaç yaşındayım ?
-35
-Aramızda 15 sene fark var. Sen benden 15 sene fazla yaşadın. Bak bakalım ne gibi değişiklik göreceksin.
-Fizik olarak mı? Yoksa fikir ve psikoloji olarak mı?
-Ruh olarak
-Sen daha kırılgansın. Senle konuşurken hep yanlış bir şey söylemekten korkuyorum. Hemen alınganlık yapıp üzüleceksin gibi geliyor bana. Halbuki içimdeki coşku sana çok şeyleri bağırarak söylemeye zorluyor beni.

-Gerçekten mi? Ben hiç böyle olduğunu düşünmemiştim. Halbuki ben sana her şeyi söylüyorum. Gerçi ben de dikkat ediyorum. Fakat bu benim doğal yapımda var. Kimseyi kırmak istemem. Onun için hep dikkatliyimdir.
-Farklılıklardan bir de bu. 15 sene fazla yaşayan bir insan kendisi gibi herkesin enpati yaparak üzülmeyeceğini varsayıyor. onun için daha rahat bir konumu var.

-Başka?
-Geleceğe güvenle bakamıyorsun. Gelecek hep seni korkutuyor. Korku dikkati … dikkat tedirginliği… tedirginlik sınırlı yaşamaya zorluyor…

-Sende bu yok mu?
-Yok. Gelecek korkusu artık bitti. Veya çok azaldı. O zaman içindeki biriktirdiğin yılların kırık dökük düşüncelerini ortaya boşaltıyorsun. Bu yaşamında ciddi sorunlar doğursa da önemsemiyorsun. Çok değiştiğini söylüyorlar. Sen böyle değildin diyorlar. Gerçek senin bu olduğuna inanmıyorlar. Hatta antrapoza girdiğini söyliyenler bile var.

-Başka?
- Yalnızlık korkutuyor seni . Beni korkutmuyor. Çünkü ne yaparsan yap yalnız olduğunu artık anlamışsındır. Bunu kabulleniyorsun. Yaşamın gerçeğine boyun eğiyorsun. Hep yalnız kalacak ve yalnız olarak öleceksin .

-Başka ?
-Kendine acımıyorsun. Acındırmıyorsun. Geceleri yıldızları daha çok izliyorsun. Hindistan da Himalayalar da yaşlı birilerinin de bu yıldızları izlediğini ve geçmişinin hangi anlarını aklından geçirdiğini düşünüyorsun. Ben hangi anılarımı geçiriyorum hayalimden biliyormusun? Hep başarılı olduğum anılarımı. Beni küçülten ,alçaltan , aşağılayan anıları yok sayıyorum.. Bedenime çok bakmıyorum artık. Başkalarının da bakmasını istemiyorum. Artık ameliyat izlerimi bile göstermiyorum. Torunlarım bile pek umurumda değil. Bir doğal tasfiyeye tam anlamıyla boyun eğiyorum. Ben işe yaramaz bir adamım . sadece bana dokunmasınlar. Fillerin yaptığı gibi ölüm zamanımı bilip yerime gidip beklemesini öğrenmeliyim.

-Oooo beyefendi çabuk kötümser bir havaya büründünüz.
-Evet gerçekten öyle oldu. Belki bir 20 sene sonra böyle olmalıyım . Bu yazı dursun 20 sene sonra tekrar buna bakıp durumumu yazarım . Tamam mı ?
-Tamam