Kaçmak Lazım.

Kaçmalı. Ama nereye?
Dünya hep böyle kaotik miydi? Yoksa iletişim çağının bir cezası mı bu bizlere?

Her şeyi hemen anında...ama tam o anda öğrenmek bizleri bunaltmaya başlamadı mı daha?

Birazcık...elektronik postalarımız gelmese...haberlerde yeni heyecan verici, tırnak yedirten, saç baş yolduran haberler gelmese, telefonumuz uzunca bir süre çalmasa...çıldıracak gibi mi oluruz?

Haberler her geçen gün bir öncekinden daha kanırtıcı olunca daha mı rahat hissederiz? Her şey süt liman olsa, o zaman...daha mı huzursuz oluruz? Hani çok gülünce duyulan huzursuzluklar gibi...çok güldük bak çok ağlayacağız diye düşünmekten belki de doyasıya hiç gülememek...sonrasında ki bedel ağlamak bile olsa hiç doyasıya gülememek.

Kaçmalı. Ama nereye?

Ekonomik krizlerdeydik hep...şimdi tüm dünya ekonomik krizde.

Peki ya savaşlar?
Onlar hep var ki...hem de insanoğlu bu dünyada var olduğundan beri var.

Kaçacak pek yer yok gibi sanki...o zaman uyumalı...tıpkı hep yattığımız gibi uyumalı. Sonra telefon az çalınca...elektronik postalar azalınca merak etmeli...ne oldu acaba diye?