Kadına ayar çekmek

Kadınları bugünlerde saate benzetmeye çalışıyorlar. Ellerinde çivi, çekiç bakıyorlar duvara : "Acaba nereye assam?" diye. Öyle bir yerde durmalı ki gözü rahatsız etmemeli. Dengeli olmalı ki yere düşmesin. Ayarlanmalı ki dakik çalışsın ve sadece vakti geldiğinde ötsün. Öyle çabucak bitmesin pili. Zamana ilk günkü gibi meydan okusun.

Kadın bazen de kol saati gibi olsun. Sürekli yanında hareket etsin. Bileğini sımsıkı sarsın. Tenine uygun olsun rengi. Ne geri kalsın ne de ileri gitsin. Ayarı hep erkekte olsun. Duruyor, yarı yolda bırakıyorsa tepesine vurunca yeniden çalışan eski radyo veya televizyonlara uygulanan şiddet ona da uygulansın. Önce biraz sarsılsın, sonra fırlatılıp atılsın bir köşeye. Gelsin yenisi.

Saatler, zamanın en ağır işçileridir. Onlarsız boşlukta yüzer insan. Akvaryumdaki balık olmayı kim arzu eder? Akrebi, yelkovanı kopmuş bir duvar saatinin boş bir tabaktan farkı yoktur. Severim saatlerin o kendine has sistemlerini, işleyişlerini ve o büyülü seslerini.

Saatin akrep ve yelkovanına benzetirim kadın ve erkeği. Onlar; hayat dişlisinde iki çarktır. Komşudur. Yoldaştır. Biri önde, biri arkada gitse de zaman içerisinde yine buluşmayı bilirler aynı yerde. Bazen sevgili, bazen dost bazen eş bazen de akrabadırlar.

Son zamanlarda kadın üzerindeki baskının arttığını hissediyorum. Saatleri çok sevsem de saat muamelesi görmeyi asla istemem. Çünkü; kadın bir eşya değildir. Düşünen, algılayan, hisseden, duyguları olan, nerede nasıl hareket edeceğini bilen güçlü bir varlıktır. Dış görünüş içimizin aynası olamaz. "Üzerimi unlu gördün, değirmenci mi sandın" Çok anlamlı buluyorum bu sözü. Kimse kimsenin yüreğini iyice tanımadıkça göremez. Namus da bir insanın ruhu gibidir. Kimin çok namuslu kimin namussuz olduğuna karar veremeyiz. İnsan en başta Allah'a sonra kendine ve başkalarına sorumludur. Hayatta en çok korktuğum şey birinin günahını almaktır.

Herkesin inancına, düşüncesine saygım sonsuz. Kimseyi ötekileştirmeyelim. Gülüyor diye bir kadına "kötü" damgası vurmamız ne kadar yanlışsa susuyor diye de içten pazarlıklı, bencil vs. diyemeyiz.

Yanlış anlamaktan ve anlaşılmaktan çok korkarım. Onun için sevelim, sayalım birbirimizi. Varsa bir günahımız Allah affetsin. Kimse kimseyi yargılamasın. Dünya hepimizi kucaklamış biz neden bunu başaramıyoruz ki? Bence denemeye değer. Çünkü, kadınıyla erkeğiyle en değerli varlıktır; insan. Değersizleştirmeyelim kendimizi.

Aysel AKSÜMER