- Kategori
- Şiir
Kadının hayatı acı bir masal

Fotoğraf/Hamit Yalçın
Kadın yıllar boyu nesillere anlatılan masal
Kınalı saç telinden, yay gibi kalem kaşına kadar
Erkek ve töre arasında değersizleşen
Ayağında kadınlık prangası, alnında namus yazgısı
Sol yanında kanayan yarasıyla taşır elemi kederi
Sözde deli divane aşık olunası
Ama yine aşktan öldürülesi
Bence bundan dolayı her yaşayan kadına ölü bir çiçek verilip
Ölen her kadının baş ucunaysa canlı bir selvi dikilmesi
Her yaşayan kadını birileri öldürür zaten
Kimi sevdiğinin elinden
Kimi karnında taşıdığı tarafından
Kimi alın teriyle boğulur
Kimi saçma arzulara adak olarak kurban olur
Bazıları çok sevdim der öldürür
Bazısı hiç sevmeden
Onlara göre kadının hakkı töredir, gelenektir, günahtır
Altın iplerle nakış edip işlese de huzuru, mutluluğu gökkuşağı gibi çehresine
Haince elinden alınıp üç kuruşa bozdurulur tertemiz gülüşü
Kendi evi yani mabedi açık cezaevi
Sokağa çıktığındaysa namusu sanki ayak altında
Konuşsa suç, ağlasa ayıp, koşsa edepsiz
Ve
Ölse, öldürülse de biçare, sebepsiz
Sadece tek kelime ile üzeri umarsızca örtülür
Vah ki vah... Zavallıydı, haketmedi
Zavallıcık günahsızdı...
Günahsız…
Not : Yukarıda ki şiirde bahsedilmeyen kadına çok değer veren erkekler ve aileler de var elbet. İşte o erkeklerin ve ailelerin etrafında olduğu kadınlar şanslı grup. Ben onlara Allah ın sevdiği kulları diyorum ve ben de o şanslılardan biriyim. Bu nedenle aileme ve sevgili eşim başta olmak üzere, bayanlara değerli olduğunu hissettiren beylere ve aynı hissiyatla çocuklarını yetiştiren ailelere çok teşekkür ediyorum.