Kağızmanlı Aşık Nurhani

Öykülerini ve şiirlerini dinlediğim Aşık Nurhani'yi telefonla arayıp buluyorum. 

-Alo hocam, iyi akşamlar, merhaba.
-Alo, kiminle görüşüyorum yeğenim... 

Anlatıyorum kendimi ve hemen ardından kendisini kendine...
Sevdalarını şiirlerini... 

"Vaayy yeğenim" diyor. 

Muslugümeli Elif'i anlatıyorum. Elif'e Sadık Miskini'nin ağıt yaptığını...
Muslugümeli Yörük kızı Elif'e üzülüyor büyük sevdaların büyük ozanı. 

"Bir ağıt da ben yapayım" diyor. 

Çoğalıyor Elif'i sevenler. Umutlarım artıyor yarınlar adına... 

Kara Keçili Yörük kızı Muslugümeli al yazmalı, kara yazgılı Elif'i sevmek, kendimi sevmek gibi geliyor bana... 

"Elif" diyorum, "Üzülme, türkülerin söylenecek bundan böyle ve unutulmayacaksın..." 

Biliyorum, sevdalıyım ben. 

Sevdası adına ölenlere, öldürülenlere... 

Ve bu uğurda yıllar yılı yurt yurt dolaşıp, zindanlarda yatanlara... 

***** 

Nurhani 17 yaşında iken sıcak bir temmuz günü dut ağacının altında uyur. Rüyasında susar ve annesinden su ister. Annesi su almaya gittiğinde çok güzel bir kız elinde su dolu bir tasla gelir ve der ki: 

-Al muhannet (insafsız) al da iç, sen olsan vermezdin!.. 

Nurhani uyanır, bakar ki ne su dolu tas var, ne de o güzel kız. 

“Aşk badesi içtim” diyen Nurhani eline sazı alır ve tam 7 yıl rüyasındaki kızı arar.
Elinde sazı: 

"Yıllar yılı ben bu aşkı
Çeke çeke haldan oldum
Kolaymıdır dile sanki
Döke döke dilden oldum... 

Yönelirdim insanlığa
Aldanmazdım varlığa
Düşmezdim hiç darlığa
Düşe kalka puldan oldum..." 

Gittiği yerlerde aşkını anlatan Nurhani ile dalga geçerler.
"İnsan hiç rüyasında gördüğü kızı arar mı?" diye. 

Sazını konuşturur, kendisi ile dalga geçenlere Nurhani: 

"Ak alnımın yazıları
İnanmıyor bazıları
Vücudumda sızıları
Çeke çeke candan oldum..." 

Bir gün yolu İstanbul’a düşer ve Karslı bir hemşerisi ile sohbette iken Galata Köprüsü açılır, Nurhani denize düşer. Balıkçı sandalları kurtarır, elinde sazı bakın ne der: 

“İstanbul’da geldik bir an göz göze
Sohbet eder iken biz kendimize
Nasıl da düştüm Galata’dan denize
Dalga aldı yüze yüze yoruldum…” 

Elinden aşk badesi içtiğine inandığı rüyasında gördüğü o kızı tam 7 yıl arayıp da bulamayan Aşık Nurhani, elinde sazı geriye memleketi Kars Kağızman’a döner ve şöyle der: 

“Nurhani’yim çalmaz sazım
Zalım dosta geçmez nazım
Neyim kaldı bir enkazım
Düşe kalka çuldan oldum…” 

Adnan DOĞAN
MUĞLA 

***