KALEMLER, SİLAHLAR VE İNSANLIK

İnsanlığın eli kalem tutanları; bunların da içinde sadece insanı ve insanlığı sevenleri, havayı, suyu, toprağı baştacı edenleri, kısacası idealistleri…

İnsanlığın eli kalem tutanlarının, insanlık için büyük çaba harcamalarının tam zamanı..

Sadece insanlık için de değil; kendileri ve aileleri için de insani büyük çabalar içinde olmalarının tam zamanı..

Dünya hayatı, büyük tıkanıklık içinde..

Öyle bir zamandayız ki, abartılı olarak görülse de:

-Sanki herkes belasını bulmanın arefesinde..

İnsanlığın rahatı kaçtı, bunu sağlamak hem çok kolay hem de çok zor..

İnsanlığın az da olsa rahata erebilmesi, eli kalemlilere bağlı.. İnsanlığın düşünürleri, fikir sahipleri, yazarları, bilimcileri, yüksek akıl sahipleri, iyi ve merhametli olmayı hayatının ana öğesi yapmış olanları, cömertleri, yanlışa ‘dur’ diyebilme gücünde olanları öne çıkmalıdır..

Dünyada hep ‘silahlar konuşturuldu’ bir de para!..

Bunların, dünyamızın havasına, toprağına, suyuna telafisi imkansız zararları oldu; insanlık mahvoldu..

Sonra şiddeti normalleştirmeyi ve hatta daha acısı benimsetmeyi amaçlayan filmler, diziler, kitaplar yayımlandı ve bu zamanda da silahlı, vurmalı, öldürmeli bilgisayar oyunları revaçta…

Tam da buraya denk gelen şu birkaç cümleyi okuyalım:

“RUHSAL…

Montesquieu “Romalıların Çöküşü Üzerine Düşünceler” adlı eserinde diyor ki:

“Sürekli izledikleri gladyatör dövüşleri, Romalıları, aşırı derecede vahşileştirmiştir. Claudius’un, bu tür gösterileri, izleye izleye kan dökmeye daha hevesli hale geldiği fark edilir.”

Bu satırları okurken her gece ekranlarda kavga, dövüş, cinayet, vahşet sahneleri izleyen genç insanların psikolojisi aklımıza geliyor.

Mesela dünkü gazetelerde bir haber: İstanbul Sancaktepe’de, evin içinde sigara içmemesi için uyarılan Reşit Yüksel adlı genç; bıçakla annesini öldürmüş, babası ve iki kardeşini ağır şekilde yaralamış. Her gün buna benzer, sayısız, manyakça cinayet işleniyor. Eskiden var mıydı böyle şeyler?..”(Milliyet, Melih Aşık, 24.03.2022)

-Eskiden var mıydı, böyle şeyler?!..

Günümüz insanlarının her an kendilerine ve çevrelerine sordukları, can yakıcı ve sarsıcı bir sorudur bu!.. Ne yazık ki çaresi yok, cevabı olsa da..

TEMA VAKFI’nın kurucusu Hayrettin Karaca, adından çok ‘Toprak Dede’ diye hitapedilen, rahmetli  o toprak insanı:

-Dünyada yeni bir paylaşım düzeni kurulmalıdır, diyordu..

Kurulsa, kurulabilse ne iyi olur; kurulur mu, kurulabilir mi sizce?!..

Bugünkü gazetelerimizde dikkatimi çeken şu üç yazıyı da okumanızı diliyorum:

https://www.cumhuriyet.com.tr/yazarlar/orhan-bursali/atom-bombasini-ilk-kullanan-herkes-olabilir-artik-1918813

https://www.sabah.com.tr/yazarlar/salih-tuna/2022/03/24/bizi-sizden-koruyun-baska-ihsan-istemez

https://www.sabah.com.tr/yazarlar/bercan-tutar/2022/03/24/abdnin-putinaji

Bir Ukrayna-Rusya Savaşı izlemesinde insanlık; yarınları için kafa yormadan izliyor sadece…

Bencillik hakkımızla dileyeyim:

-Şu can ülkemiz Türkiye’miz yanmasın, yakılmasın!..

-Allah korusun canımız, varlığımız, bugünümüz, geleceğimiz ülkemizi!..