Kalitesi kendinden menkul

Malum… insanlar çeşit çeşit…

Tüm insanlar içinde çok, çok az, gerçekten eğriyi doğruyu ayırdedebilen izan ve akıl sahibi insan…
Buna karşın muhteşem bir kalabalık, eğriyi doğruyu karıştıran, yanlışı doğru, doğruyu yanlış zanneden… henüz bir türlü doğruyu çözemediği için, genellikle yanılan!

Yanıldığı için de mecburen hep tahminlerle, zanlarla, peşin hüküm ve ön yargılarla hareket eden insan türü.

Aralarında mutlaka iyi niyetli, iyi insan özellikleri taşıyanların da bulunduğu, başka birçok gerekli gereksiz şeyi bilen ama doğruyu henüz bilemeyen insan ordusu.

Bunlardan da kimi bazan başka yönlerden kıymetli değerli, çünkü aklındaki bilinç boşluğunu kısmen de olsa sevgiyle, hoşgörüyle, doldurduğu için, doğruya dair bilinci olmasa bile sevgisi onu koruyan, o yüzden en azından kendi gibilerce belki sevilen, belki sayılan…
Ama kimi de, sevgiden yoksun, aklındaki bilinç boşluğu ancak egosuyla dolacağı için, sadece egoyla dopdolu bir akıl yüzünden, bırakın bir diğer insanın haklı olup olmadığını, değerini, sevgisini, bilincini anlamayı  veya doğru yapıp yapmadığını farketmeyi, kendinin dahi farkında olmaktan aciz birer zavallı.

Ve karakter de tabii işin tuzu biberi…

İnsan işte!
Kimi dürüst mert, kimi değil; kimi iyi niyetli, kimi kötü veya ard niyetli, kimi sahtekar, yalancı, riyakar, kimi çıkarcı, bencil, kimi insancıl, toplumsal; kimi onurlu, kimi gururlu, kibirli; kimi korkak kaygılı çekingen, çekimser veya cüretkar, kimi cesur ve yürekli, kimi olgun kimi ham, kimi ahlaklı kimi ahlaksız… kimi asil, kimi sefil… saymakla bitmez!

Zararlısı, yararlısı, kalitelisi kalitesizi, değerlisi değersizi, önemlisi önemsizi içiçe!
Mecburen!!

Dolayısıyla çokça insanın bulunduğu heryerde de bu her türden mutlaka mevcut.
Doğal olarak bu durum, aynen MB için de geçerli.

Adam bir yazıya yorum yazmış, kraldan çok kralcı, ama kendi de ve kral da kendisi gibi yanılanlar türünden olduğu için, kralın çıplak olduğundan da habersiz, kendi çırılçıplak kalmış:

Demiş ki:

“Alemin ağzı torba mı ki büzesin!!!!...Arkadan konuşurlar önden yandan yancıktan konuşurlar bee yaa...Sana ne kiiii...Aaaa...MBDedikodu Meyhanesi burası iki duble içen kendini Şekispir ile Dostuyevski'nin gayri meşru çocuğu sanıyor...Cılız alevlerde kahve cezveleri elden ele el ele...şeytanın avukatı perileri kovalarken...''toplasan tüm yazılarını imbikten geçirsen bir tek MELEK ÇORUH yazısı bile etmez''ler gidenlerin arkasından sallıyor...sallama çayyyy hem cılız hem filizzz...sallama kahveee...perisi de bedeva...vayyy ki vayyy...sağlık ve saygı ile tabii ki de...”

Kaliteye dikiz :))
İnsan, yaptığı herşeyle olduğu gibi, her yorumuyla da yine  kendini anlatır, kendini ispatlar aleme aslında, ama eminim o bunun da yine farkında bile değil!
Tanımam etmem, tanımaz etmez, daha bir kez karşılıklı  bir selam, bir yorumumuz bile yoktur. Ama kendi ifadesiyle bizzat kendi sallamış durmuş işte. Salla sallayabilirsen, sallamak sallanana mahsus! Üstelik bu ilk kez de değil… Kendiyle ya da hayatla ne alıp veremediği varsa… kimbilir..? Ruhu aklı mayası siyahî demek ki!

Vah vah:((((

İnsana acımam ben genellikle, Allah acısın derim, çünkü acıyacak olan Allah’tır,  O acımalı ama, böylesine O da acımayacağı için, bu zevata acıdım doğrusu.


Yorumun yollandığı asıl yazı sahibi de zaten yine aynı çapla müsavi, aynı kraldan kralcı olduğu için ve de onun da kalitesi zaten yazısına seçtiği görselden bile belli olduğu için, çok doğal ki böylesi bir yorumu yayına da alabilmiş!


Normaldir… Tam dediğim gibi işte, insanlar çeşit çeşit… ama bazıları da birbiriyle aynı. Ve tür mü ararsın, aramadığın kadar çok, ama türler de… yani sınıf sınıf, derece derece! Aşağının da altına yuvarlananlar da var!

Onun için, kıssadan hisse: Neidim dememeli, neyim demeli insan,  attığı adım, dediği söz, yazdığı yazı, ahlak mı, hak mı, kalite mi, sonrasında ben hangi sınıfa girerim acaba diye bi düşünmeli… Yoksa alimallah, bilinen adıyla Üstün’ken yerlerdesürünür, aşağılıkbirhaledüşürüverirkendini!

Ne güzel demiş diyen: Altın çöpe bile atılsa altınlığından bir şey kaybetmez, ama teneke, tenekedir daima! Tenekeler de tenekelerin kuyruğuna bağlanırlar, altın gibi tek başına bir ederleri yoktur çünkü.