Kanımca yaşayan gençlik

İnsanlar daha doğrusu gençlik, neden sevda çekerler bilmem... Her delikanlı ve her genç kız ergenlik çağına geldiklerinde, karşı cinsi tanımak için yaklaşım gösterirler. Bir birlerine bu tanıma biraz ergenleşince sevdim sanarlar. Yıldızlara bakarak iç çekerler ya da arabesk müzik dinleyerek sevdalarını yâd ederler. Aslında sevmemişlerdir birbirlerini, alışılmışlık vardır... Birbirlerinin ilk tanıdığıdır, kopmak ve ayrılmak istemezler güvercin misali... Başka bir takla erkek geldiği zaman göz aldanır, adı var olan sevda biter...

Bu sefer duygular karışır hayallere dalarlar... Mutlu olmayı öğrenirler, el ele dolaşmak, sarılıp ara sıra buseler kondurmak sevginin yeni adıdır. Akşam olduğu zaman bir an önce sabah olsun isterler okul yollarına koşarak giderler. Okumak için değil, sevdiği erkek veya kızı görmek için... Delikanlıdırlar ya saçlarına jöle sürerler, tertemiz kıyafetler ve birazda ciddiyet aslında büyüyorlardır farkında olmadan...

Zaman geçtikçe olgunlaşıyorlar, gerçek flörtlerin peşinden koşmaya başlıyorlar. Gerçek sevgiyi tanıyorlar ve gerçek acıları tatma evresine gelmişlerdir. Zamanın içinde yaşadıkları birer hatıra oldu bir birlerine anı oldular... Yelken açtılar yeni ve gerçek sevdalara... Bir kısmı mesut ve bahtiyar, bir kısmı yine yaşanmış hikaye ve hüsrana uğradılar... İnsanlar ve gençlik için yüreğinin derinliklerinden isterim ki gerçek sevgiyi bulsunlar ve hep yaşasınlar...