- Kategori
- Şiir
Kanlar içindeki Hocal'ıyı unutma
Kanlar içindeki Hocalı'yı unutma
"Hocalı katliamının 19. yılında
katil Ermenilere lânet "
Yıllardan 1992,
Aylardan Şubat.
Gecenin tam yarısı
Ve ayın yirmi altısı.
Korkunç silâh sesleriyle birden
Bir tsunami gibi saldırdılar Hocalı'ya.
Analarından,
Katil olarak doğmuş olan,
Ermeni çeteleri.
Kan gölüne çevirdiler Hocalı'yı.
Alev alev yaktılar evleri.
Bu Ermeni çetelerinin,
Vurmak, öldürmek ve
Kalleşlikti meslekleri.
Bu adi yaratıklar,
Bir asır boyunca,
Her yerde saldırdılar
Ve arkadan vurdular hep Türkleri.
1992'de de Hocalı'da
613 Azeri Türk'ünü,
Katlettiler.
Bu katledilenlerin içinde 106 kadın,
83 çocuk, 70 kadar yaşlıdan başka,
200 kayıp, 480 de yaralı vardı.
Koca dünya bu soykırımı, sadece seyretti.
Akıllarınca dünyayı yönettiklerini sananlar,
Bu işgale,
Bu katliama bir çare bulmadılar.
Bulmak da istemiyorlar zaten.
Sadece istiyormuş gibi yapıyorlar.
İşgalden bu yana uzun yıllar geçti ama,
Hocalı'da insanlar,
Hâlâ evsiz, hâlâ yurtsuz ve çile içinde.
Çözüm için umutları yok.
İnsan Hakları, Barış ve Demokrasi ise
Ağızlarda gevelenen boş lâflardan ibaret.
Görüldüğü gibi,
Gâvur, gâvuru koruyor hep.
İşte Azerbaycan, İşte Kerkük, işte Kıbrıs.
Ne çözüyorlar, ne çözdürüyorlar.
Öyle bir devirdeyiz ki,
Kara bulutlar nedense hep,
Türk yurtlarının üzerinde dolaşıyor.
Bu gidişle, bu bulutların,
Dağılacağı da yok.
Onun için sen,
Ey sevgili milletim,
Yarın çok geç olmadan,
Titre ve kendine dön.
Düşmanlar kavi ve iki yüzlü.
Uyan artık,
Güçlü ol, güçlü...
Fahri ERSAVAŞ