Kanun demokrasi değildir; demokrasi olmadığı için kanun vardır

Demokrasiyle yönetilen bütün ülkelerde kanun vardır; kanun demokrasi değilse şimdi bu noluyor? İnsanlık henüz kanun gücüyle sağlanan demokraside olduğu için…

Kanunun demokrasinin bir parçası, hatta düzeni sağlamak için gerekli bir araç olduğunu düşünenler sopayla yürütülecek demokrasinin insani olup olmadığına cevap vermeli.

Güvenliği sağlama dışındaki argümanlarda toplumsal hayatı düzenleyici kurallar olarak bile kanun yaşamın ruhuna aykırı aslında: Yere tükürürsen ceza yersin.

Bu bir ahlaktır, yere tüküren insanlarınız varsa zaten henüz düzeniniz demokrasi değildir.

Demokrasi sanki halkın (insanların) bilinçlenmesini tamamladığı bir düzen olmak gerekir. Atıyorum ifade hürriyeti konusunda kişi ya da guruplar görüş bildirme, protesto, gösteri ya da yürüyüş yapma konularında bilinçli olarak kendileri serbest olarak, kendiliklerinden, karışan görüşen, engelleyen olmadan, bu iş için hazırlanmış yerlerde, bir izne tabi olmaksızın hatta bilgi vermeden, halı saha maçına gider gibi eylemlerini yapabilmeliler ki demokrasiden bahsedebilelim. İzin alacaksın, benim gösterdiğim yerde gösterini yapacaksın, öyle her konuyu konuşamayacaksın, yasaklara riayet edeceksin… Bu şimdi nasıl demokrasi oluyor ki…

Demokrasi insanların alışkanlığı, halkın ruhudur; zorla sağlanan bir düzen asla demokrasi değildir. Benim için kural gerekiyorsa vatandaş olarak demokrasiye uygun değilim demektir. Kanunun eli sopalıdır; döverek demokrasi mi olur.

Kerim Korkut’un gündeme getirdiği her kavram halkın direnişiyle karşılaşıyor. Şimdi bu yazımızı okuyanlar da sen ne diyorsun be adam kanun olmadan düzen olur mu diyeceklerdir. E o zaman düzenim demokrasi demeyeceksin. Ben demokrasiyi zorlama araçlarla sağlanan bir düzen olarak görmüyorum. Demokrasi markette kendinden önce müşteri varsa onun alışverişini beklemektir. Bunun için kanun gerekmez.

İnsanlarımızın anlayamadığı, aslında modern çağın demokrasisi olan Halk demokrasisinde bu tür bir yöneliş vardır. Birden olacak bir şey değil ama bazı alanlarda kanunları kaldırıp düzeni insanların inisiyatifine bırakarak yavaş yavaş kanunu olmayan (kanuna gerek olmayan) gerçek demokrasinin yolunu açmak gerekir. Elbette yüzyıllardır sırtında sopaya alışmış kişilere bu kavramlar yabancı gelecektir. Allah’ı bile sopayla sevmeye alıştırılmış insanlarımıza Kerim Korkut’un yeni demokrasi ruhunu benimsetmek kolay olmayacak.

Kanunsuz demokrasi demek illa da hiç kural ve uygulama olmayacak demek değildir. Halkın istek ve ihtiyaçlarına göre ve yine onların onayıyla genel ve özel uygulama yaşam projeleri olabilecektir ki bunlara da kanun denemez her halde. Yani yasaklar olmayacak, dolayısıyla bu yasaklar için kanun da olmayacak. Sigara içmemeyi bile kanunla sağlıyoruz düşünün artık.

Konu ile ilgili yazılarımız devam edecek…