Kapı

Durgun ve dingin yüreğinin gölgesinde yaşıyorsun nicedir.

Bir insan elle tutulur gibi olan yalnızlığıyla nasıl baş edebilir

Dingin yüreğinin kapılarını açsan diyorum.

Açsan kapılarını dışarı baksan.

Hep içine saklanmasan.

Kimler gelip geçti bu yürekten sayıları belirsiz.

Hiç biri vazgeçmedi yalnızlığından senin yüreğin için

Sen hangisinden vazgeçebildin ki şimdiye kadar.  

Ellerin kan içinde kaldı yüreğinin acısından

Sevdalandığın bulutlar üzerinden gelip geçerken

Vazgeçilmezlerin kilitlerin mi oldu?

Zaten ne zaman yorgun yüreğinin kapılarını açmaya niyetlensen

Ve doludizgin koşmalara sevdalansan

Yine kapanıyor kendiliğinden.

Ve duruluyor yorgun düşmelerden.

Hep daha güçlü görünmek adına kaybediyorsun

Ve hep içine kapanıyorsun.

Saklanıyorsun…

Şükran Demirtaş