kapıyı açın

Zile basıyorum fakat kimse binanın kapısını açmıyor. Sanki bir pencereden biri bakar gibi oluyor. Ben el sallayıp, '' heeeyyyy benim ben Ufaklık '' diyene kadar geri çekiliyor. Kapının dışında kaldım. Hemen unutmuşsunuz beni. Mahalle bile değişmiş sanki. Tanımadığım insanlar dolaşıyor. Tanımaya, konuşmaya çalışıyorum. Yokmuşum gibi davranıyorlar.

Kendime kızıyorum. Bu kadar mı ufaklığım canım? Hiç mi görülmüyorum? Anlatacak o kadar çok şey var ki.... Kimse beni dinlemiyor. Yalnızım. Konuşacak kimse yok.

Yabancı bir ülke de gibiyim. Dilini, kültürünü, dağını, ovasını bilmediğim bir yer burası. Yavru kedi gibi dolanıp duruyorum.Yağmur da sığınacak bir saçak altı bile yok. Her yer, herşey dümdüz. Diğer insanlarla aramda uzay boşluğu var gibi.

Çok canım sıkılıyor. Biri kapıyı açsın bana.