- Kategori
- Şiir
Kaptığı gibi huniyi...

Şiirin tam da beyaz yerinde, zaten ortalık beyazdı, hava durdu durdu o kadar beyazlığın üzerine lapa lapa bembeyaz yağdı… Kendi kendim. Resim kendi çalışmam.
Çevreme baktım da
Olacak gibi değil
Taktığım gibi huniyi kafama
(Laf aramızda, biraz ressamlığım da vardır)
Aldım elime fırçayı
Çalakalem
Yer misin, yemez misin?
Geçtim şiirin karşısına
Boyadım bütün bir geceyi
Şiire
Rötuşla başladım, ince ince...
Çatlak yerlerinden kazırken
Usul usul
Can havliyle yüzüme baktı...
Hiç ses çıkarmadı önceleri
Huylanınca edep yerlerinden
Sil baştan yaptım sayfalar dolusu...
Huysuzdur bilirim
Her kelimeye renk beğenmez
Biraz daha sözcük boyama
"Yeter!" dedi birden
Kaptığı gibi başımdaki huniyi
Geçirdi başına renk cümbüşünü
Tutana aşk olsun…