- Kategori
- Şiir
Kar, İstanbul ve Afrikalı

İstanbul beyaza büründü. Gönlüm kar beyaz...
Ocağın on dördü öğleden sonra
İstanbul Taksim’de tramvay yolu
Tıp tıp tıp habire kar yağıyor
Dolaşıyor insanlar sağlı sollu.
Boynunda bir tabla dolusu saat
Sırtında mont, dikmiş gözlerini
Siyah bir eldiven takmış sanki
Uzatmış Afrikalı genç ellerini.
Arada bir bakıyor gökyüzüne
Bunlar da ne böyle der gibi
Afrikalı şaşkın, görmemiş ömründe
Gökten böyle beyaz akan sicimleri.
Çapa Şehremini