Gece & Gündüz

~ 'gece&gündüz' nedir bilmeyen 'sevenler'e... ~

Geceyle konuştuk, dün
Dedim, sizin oralar pek kalabalık
Her yer yıldız seli
Sordum, var mı seven bi’ yıldız
Benim gibi…

Dedi ki, Gece
Güneşe varmak nasip olmasın
Görmedim senin gibi seven
Bu dipsiz derinliğimde…
İnanmazsan Ay’a sor, dedi
Ay da şahit, karanlık gökyüzü de!

Peki, dedim…
İnandım, Geceye.

~

Sen bilmezsin, sevgili
Biz geceyle çok iyi dostuz,
İlk nefesimden beri…
Benimle güler, ağlar
Benimle solar…
Bütün sırları(mı), karanlığında yutar!
Beni, benimle paylaşır
Yaşadığımca yaşar, yaşamımı.
Onun içindir ki,
Ne dese inanırım ben, Geceye…

~

Gece, tamam!
Ama... Gündüze de sormak lazım.
Ve fakat bu nokta şüphe arz eder
Zira gündüzün lafına güven olmaz.

Sen gündüzü de bilmezsin, sevgili
Kafasına göre açar, kafasına göre kapar
Bazen üşütür, bazen yakar...
Ne desen, ne yaşasan ortadadır.
Sır saklamak nedir bilmez,
Her ne olursa, cümle âlem de şahididir!
Bu yüzden, sevgili
Aramız iyi değildir Gündüzle
Ezelden beri…

~

Gündüz’le buluştuk yine, her günkü gibi
Soğuktuk, rahatsız etti beni değişkenliği
Her zamanki gibi…

Neyse, dedim
Bu konuşma kaçınılmaz
Dök kelimelerle içini
Sor ona, var mı seven benim gibi...

Dedim ki Gündüze
Hayatında bir kere de olsa
Dürüst ol, doğruyu söyle bana!
Var mı benim gibi seven, bu dünyada?
Önce sessizlik, sonra biraz bulutlanma
Ardından bi’ gök gürültüsü…
Kızmış(mış) bana!

Dile geldi Gündüz ve dedi ki,
Yağmurla toprağın kavuşması
Güneşin ekinle buluşması
Mavi gökyüzünün
İnsanları mutlu etmesi nasip olmasın ki
Yoktur senin gibi seven!
Güneş şahit, bulutlar şahit
İnan bana!

İnanır mısın bilmem, sevgili
Gözlerimden yaşlar aktı
Bu gerçeklik ruhumu sardı.

~

Ve birden Gündüz’de,
Gürleyen gökyüzünün ardından
Yağmur başladı, her yeri sardı damlalar...
Gözyaşlarım yağmura karıştı.
Kavuştu yağmur toprakla
Karıştılar sonsuz aşklarında…

Yağdı yağmur, doydu toprağa
Duruldu özlemi ve dindi yağmur…
Bulutlar çekildi güneşin önünden
Doğruldu ekinler, güneşe döndü yüzünü
Parlayan güneş, ısıttı ekinleri sevgiyle.

Ve… İnsanlar, sevgili...
Görmeliydin çehreleri,
Masmavi gökyüzü gülümsetti tüm yüzleri…

~

Ben, sevgili… Evet, ben!
Gündüzü de sevdim o günden sonra,
Değişkenliğini de…
Çünkü biliyordum, artık
Yoktu başka 'seven' benim gibi!



Başak GÜZEL