Kara bahar

Yeşil olmalıydı baharlarım
Çiçekler gözlerimden akmalı
Saçlarıma kelebekler konmalıydı
Bahar yağmurları yıkamalıydı saçlarımı
Kuşlar cıvıldaşıp omzuma konmalıydı
Renkli olurdu baharlar
Yanaklarıma vermeliydi pembesini
Gelincikler kokmalıydı rüzgâr estikçe
Arada papatya kokusuyla
Karardı gökyüzü, güneşten öte
Küstüğünden mi bilinmez
Karardı baharlar bundan böyle
Güneşsiz baharın yalnızlığı ve ağıdı
Kuş seslerini aratsa da
Karanlıktan korkar benim baharım…
Ağıtlar kulaklarım da
Ellerimde karanlık bahar var
Tıkayamaz kulaklarımı…