Karanlıkları aydınlatan farklı ışıklar (4)

Karanlıkları aydınlatan ışıklar gözyaşlarının arkasında saklı.

Her akan gözyaşının ardından güneş gibi parlayan bir ışık ruhumuzu aydınlatıyor.

Acı veya tatlı anlarda döktüğümüz yaşlar, çekilen acıları yanaklarımızdan kalbimize akıtıyor. Tıpkı çiçek sulamak gibi bir şey bu, akan yaşlar kalbimizi suluyor ve her koşula daha çok dayanan mis kokulu çiçeklerin büyümesini sağlıyor.

Genç adan gözlerindeki yaşları silerken, ‘benim mis kokulu çiçeğim uyumamıştır henüz’ diye düşündü.

Ona gaz lambasının aydınlattığı bakkaldan sevdiği şekerleri almıştı, ne çok seviyordu bu kahverengi şekerleri.

Bir gün şekerlere bakıp ‘bunlar annemin gözleri gibi parlak değil mi’ demişti.

‘Annenin gözleri gibi senin gözlerinde parlak ve ışık saçıyor her yere’ diyebilmişti genç adam.

İçi burkuldu, Eylül’e çok ihtiyacı olduğunu ve onun omzuna yaslanmak istediğini hissetti.

Üç kişilik bir aile, iki kişi kalmıştı. En önemlisi canları, anaları, sevgilisi, kızının parlak gözlü annesi yoktu…

Sadece yutkundu ve yavaş adımlarla evine doğru yöneldi.

Kendini çok güçsüz ve yalnız hissediyordu.