Kararsız bir kadın-2

Dile kolay o kadar uzun süredir devam eden birliktelik artık son buluyordu. Birliktelikleri bitse bile onlar hiçbir zaman ayrılamazlardı. Geçmişin, yaşanmışlığın meyveleri onları birbirlerine bağlıyordu. Aşkları bitse bile, bir zamanlar burada bir aşk yaşandığı her zaman hatırlanacaktı.

Yeni hayat yeni bir geleceği müjdeliyordu fakat belirsizlikler, yalnızlık düşüncesi korkutuyordu. Yeni ev yeni bir düzen ve bu düzendeki her şeyin sorumluluğu ona ait olacaktı. Bir an geliyor hayaller kuruyor, huzur dolu bir ev ortamı karşısında resim olarak gözünün önünde beliriyordu. Biraz sonra ise ayrılmalarına rağmen hala tartıştıkları ve kavga dövüş dolu bir resim onu korkutuyordu. Sonra acı bir tebessüm ile ayrılmasam mı acaba diyordu içinden. Ha evin içinde kavga, ha iki ayrı evde devam eden kavga.

Biz bu hale nasıl geldik diye düşündü. Bu hale nasıl gelmişlerdi, aslında çok iyi biliyordu. İhmal edilen her şey yok olmaya mahkumdu. Onlara da öyle olmuştu. Coşkulu, tutkulu bir aşkla başlayan beraberlikleri sevgiyle beslenmeye beslenmeye aç kalmış, susuzluktan dudakları çatlamıştı. Çekilen sıkıntılarda üzerine tuz biber olmuş, her sıkıntı aradaki bağı giderek zayıflatmıştı.