Kardeşliğimize helal getirmek!

Geçmişin mirası ile yaşamayı seven bir toplumuz; geçmişten bize kalan şeylerle övünür böbürleniriz, geçmişten günümüze gelen ahlaki argümanlara, gelenek ve göreneklere, tarihi ve sanatsal yapılara en can siperane halimizle sahip çıkar başımız göğe ermişçesine böbürlenir etrafa caka satarız.

Bu bizdeki hastalık bireyden topluma doğru giden bir vazgeçilmez hal halinde tarih boyunca yakamızı bırakmamıştır.

Bu toprakların havasından mıdır, suyundan mıdır bilinmez ama bu coğrafyada yaşayan tüm halkların ortak bir özelliğidir bu; Kürt, Türk, Arap, Çerkez farketmeksizin hepimiz bu özelliğe sahibizdir.
Geçmişin iyi yönleri ile övünür, kötü yönlerini görmezden geliriz hep.

Dostluk, yardımlaşma, hoşgörü ve merhameti sahipleniriz de, kin, nefret, öfke ve gıybete sahiplenenimiz asla olmaz.

Dünün mirasına konarız hep oysa ki; dünden bize miras bırakılan güzellikleri yarına taşımayı da beceremeyiz, bu coğrafyada asırlardır kardeşçe yaşamış, kan ve kader birliği etmiş insanlar artık ne yazık ki birbirilerine çok daha farklı gözlerle bakar oldular, özellikle son otuz yıldır ülkenin güneydoğusunda yaşanan çatışma ve düşük yoğunluklu savaşın etkisi ile bu ülkenin iki ezeli ve ebedi halkı Kürtler ve Türkler arasındaki kardeşlik kavramı kimi art niyetli ırkçı ve şövenist kafaların kışkırtmaları ile büyük yara almış gibi, devlet ve pkk arasındaki çatışma ne yazık ki bu iki kardeş halkı kışkırtmalar sonucu kimi zaman karşı karşıya getirmeye yetiyor oysa ki ; pkk son otuz yıldır var ama bu iki kardeş halk bin yılı aşkındır kardeşçe yaşamıyor muydu, bir kahvenin dahi kırk yıl hatırını göz ardı edemeyen insanlarken bizler nasıl olur da bin yıllık geçmişi görmezden gelip birbirimizi hasım ve düşman biliriz?

Kürt ve Türk kardeşliğinin provoke edilmesi, her çatışma sonrası özellikle batı illerinde ağızlarından salyalar akan öfkeli ve bilinçsiz kalabalıklar ağızlarına hiçte yakışmayan bayrak ve vatan argümanları ile bin yıldır kardeşçe yaşadıkları biçare Kürt kardeşlerinin evlerine ve işyerlerine saldırmayı reva görmektedirler.

Kardeşliğimizin bir kalemde siliniyor olması, geçmişe sövercesine kontrolden çıkmak nasıl tanımlanabilir ki?

Bu günlerde en çok ihtiyacımız olan "kardeşliğimizden" asla ödün vermemek dileği ile.