Karga sürüsü

hiçbir doğrumu etrafımdaki leş kokulu bedenlere

anlatamıyorum tanrım.

vefasızlığın bunca artışını, güllere koşup,

kendime acıyarak kutluyorum.

hüzün gibi ismime dokunan rüzgar.

ve yine de defterime yazdığım suçlarımdan korkmuyorum.

biliyorsun tanrım

edebimden susuyorum.

senin benim gibi değil bu karanlıklar

ağlayınca zift dökülüyor suratlarından.

ki sen tanıyorsun gözlerimden akan kanı.

yalnızlaşmak hoşuma gidiyor.

öylece boşluğa dalıp oturduğumda,

can sıkıcı vaktime dert kattığımı sanıyorlar.

anlıyorsun tanrım.

dolaşamıyorum sokakları bu enkaz halimle.

biri tutuyor elimi.

ve bırakmıyor, bir ona sarılıyorum geceleri.

aynı sigarayı içiyor, aynı filme heyecanlanıyorum, aynı yatağı paylaşıyorum.

hatta tek bedende yaşıyorum sanki.

odamdaki duman kokusundan rahatsız olmuyorum.

çiçeklerimin ölmüşlüğü ve bir de kültablasının taşkınlığından yakınıyorum yalnız.

elimi ayağımı da çektim ortalıktan,

karga sürüsü önüm ardım.

masanın üzerinde biriktirdiğim bardakları taşıyorum mutfağa.

yenisini getiriyor hayatımdaki boşluğu tamamlıyorum.

benim içime sakladıklarımın aşka bulaşır yanı yok.

çocukluğumun izini örtüyorum.

dizlerime vuruyorum hata bildiklerimi düşünüp.

yine dönüp dolaşıp aynı ele sarılıyorum.

benimkisi dişlerini fırçalayıp ardından sigara yakmak gibi bir şey.

söylüyorum tanrım

buralarda senin kurallarınla hayatta kalmak çok zor.

yazdığından çok,

bildiğimi okuyorum.

Sakarya Üniversitesi-Spor Bilimleri Fakültesi Şair olma telaşında. ..