Karlı günlük

Merhaba sevgili günlük;
Bugün güzel kar yağdı.
Sabah kalktığımda otopark tamamen kapanmış ve arabalar görünmez haldeydi. Hemen eldivenlerimi giyip arabama zincir taktım ve iş yerime ulaştım. Bütün yollar kapalı idi. Ferhan Şensoy'un bir sözünü hatırlamadan edemedim. "insanlar arabalarına değer verdikleri kadar demokrasi'ye değer verselerdi ortada hiçbir sorun kalmaz dı" . Gerçekten insanların arabaları ne kadar kıymetli. Onca kar yağdı ara sokaklar tamamen kapalıydı ve çok az zincir takana rastladım. Sağa sola çarpan arabalar, yalpalaya yalpalaya gitmeye çalışanlar çok komikti. Bir ara kendimi zincir taktığım için anormal hissettim. Sanırım arabanın yürüyen aksamları ve lastikleri yıpranıyor diye takmıyorlar. Kaza yapmayı göze alıyorlar ki bol bol kaza gördüm. Zor bir gün dü. Arabamın yürüyen aksamı ve lastikleri oldukça yıprandı:)) Ama en küçük bir aksilik yaşamadım.

Aysel Gürel hanımefendiye başsağlığı dileyerek günlüğüme devam etmek istiyorum.

Bir de kosova'nın bağımsızlığı var. Bağımsızlıklarına kavuştular ve çok açıkları var. Seneler sonra siyasi ve politik oyunları düşünebiliyorum. Sırp soykırımı, arnavut soykırımı, insan hakları meseleleri, ekonomik sorunlar, siyasi çalkantılar, işsizlik ve sağlık sorunları... Kısacası masanın üzeri dolu... Neyse onların sorunu diyelim ve kısa keselim.
Günlüğümü haberlerle doldurmak istemiyorum. Şimdi reklamlar:) Aslında bir gün bu reklamlar meselesine de değinmek istiyorum. O kadar çok sahte ve aldatmacı reklam var ki. Bizleri adeta doldurulması gereken boş kutu olarak görüyorlar.

Dün (pazar günü), gün içinde köpeklerimi (boss ve linda) gezdirdim ve onlarla evin arka bahçesinde saatlerce oynadım. Ne kadar mutlu oldular anlatamam. Her kar yağdığında böyle oluyor. Kendilerinden geçiyorlar. Bir de köpekler üşümesin diye evin içinde besleyenler var. O hayvanlara çok acıyorum (laboratuar köpekleri hariç). Sanırım sahiplerinin, derilerinin altında ki yağ tabakasından haberleri olmadığını düşünüp içlerinden "bu insanlar da ne cahil" diyorlardır. Hele bir de dışarı çıkarırken elbise ve patik giydirenler var. Yazıktır o hayvanlara. "Yapmayın, hayvanların doğallığını bozmayın" diye sesleneceğim ama, hangisine... Köpeklerimin periyodik aşıları için senede bir veteriner arkadaşım (25 senelik) gelir. Onun dışında kendime has beslenme tarzı ile beslediğim köpeklerimin hiç veterinere ihtiyacı olmadığı gibi, yaşlanınca dişleri de çürümez, ayaklarında kireçlenme olmaz. Eski köpeğim (şimdiki köpeğimin anneannesi) yaklaşık yirmi yaşında öldü ve o yaşlar da bir metre duvara zıplayarak çıkıyor du. Görenler "6-7 yaşında herhalde" diyorlar dı. Köpekleri ne kadar yürütürseniz yürütün, onlara yetmez. Onların koşup oynaması gerek. Bitmek bilmeyen enerjilerini bir ölçüde harcamaları gerek.
Dün bir de fırsattan istifade evi toparladım, yemek yaptım (ara sıra yaparım). Akşam da her akşam yaptığımı yaptım...

Bu günlükte bu kadar.
Hoşçakal günlük.

"Eğer herkes bir başkası için bir şey yaparsa dünyada ihtiyaç içinde kimse kalmaz." (kızılderili atasözü)