KARMAŞA

            Kim düşman , kim dost, sevgilerimi müsrifçe dağıtırken,

            Beynimin bu düğümü çözemiyeceğini anlamaktı yükselişim.

            Kimi hayır sandıklarım, ne şerler doğurdu şaşkın kaldım,

            Şer dediklerim, ne mucizeler yarattı düşüncemden utandım.

             Koskoca bir resimdi fani  yaşantım, kimi kara, kimi renkli..

             Renkli tarafına gülüp aldanırken, kendimi buldum bazen siyahlarda.

             Boğulduğum acılarsa  sürüklerken  tuhafça  beni mutluluğun koynuna,

             Rengarenk  ve kapkara karmaşaya kendimde şaştım kaldım.