Kaybetmek mi lazım?

Hani bazen konuşmak istersinde konuşamasın, kelimeler düğümlenir tüm duygular yüreğinde birikir. Hani bir yürek donması anı var; Gözlerin tek bir noktada kilitlenir, seni alıp getirir geçmişe düşünmeye başlarsın geçen zamanı.
En mutsuz olduğunuz haliniz gelsin aklınıza, hayattan bir beklentiniz yok .Çaresiz tuttuğunuz bütün dallar kırılmış. Sanki bu dünyanın tüm duvarları sizin üstünüze yıklıyormuş gibi inadına. Belki çok fırtınalar atlattık şu dünyada yıkıldık, yıkıldığımız yerden kalkıp doğrulduk. Ayrılıklar , beklide en acı ölümleri yaşadık ama her acıya rağmen hayat devam etti.
Hiç kimse görmedi çaresizlikten ağladığımızı, kimse duymadı sessiz çığlıklarımızı, boğazımızda düğümlendi hıçkırıklar.
Hani yüreğiniz bir enkaz yığını olsa'da etrafa gülersiniz ama kimse bilmez dimi ! yüz güler yürek ağlar.Yürek yanması derler bilir misiniz?Kalbinizdeki o yaranın acısı yürek yanması daha'da büyür kolay kolay gecmez acı verir parçalar.
Kelimeler dökülür dudaklar'dan yürek , göz dayanamaz bu acıya ağlayamaya başlar.Bazen ölümlere , ayrılıklara, yaşanan acılara ağlar.Tek bir gerçek var oda ölüm . Yaşamla ölüm arasında ince bir çizgidir hayat . Ölüme yaklaştıkça hayatı daha çok seversin, yaşamanın değeri daha'da artar ama nedendir bilemem ölüme yaklaştığımız zaman severiz hayatı yada kaybedince değer kazanır her şey .Kaybetmek'mi lazım? değeri bilinmesi için.Yoksa ölmek'mi lazım? Zamanımızın ömrümüzün kıymetini bilmek için.

ŞİMŞEKSRPL