Kaybolan çocuklar

Kayıp çocuk sayısında üç kat artış var. Çocukların kimi kayıp, kimi de organize suç şebekeleri tarafından kaçırılıyor. Kaybolan çocukların, insanın içini parçalayan hikayeleri var.

Emniyet birimlerince bulunanlar da var, hiç bulunamayanlar da var.

Bir çocuğun kaybolması kadar, insana acı veren ne olabilir. Allah, kimseye böyle acılar yaşatmasın.

Kaybolan çocuklarla ilgili olarak ailelerin çoğu, derhal ilgili birimlere şikayette bulunuyor. Bazen de polis çocuğu buluyor, aileye getiriyor, belki de aradan birkaç gün geçmiş, ancak ailenin çocuğun kaybolduğundan haberi yok. Bunlar da yaşanıyor ne yazık ki... Aile çocuğu, "nasılsa gelir" diye emniyete bildirmiyor. Polisler tecrübeli, sokakta, orada burada gördükleri çocukların hal ve hareketlerinden anlıyorlar kaybolduklarını. Kaybolduğunu anlayan bazı çocuklar da, karşılaştıkları ilk polise durumlarını söylüyorlar. Polisler de çocuğu evine bırakıyorlar ve gerekli uyarıları da sıralıyorlar.

En fazla beş milyon nüfuslu olması gereken İstanbul, yirmi milyona doğru hızla ilerlemektedir. Rant bu güzelim şehri, patlamaya hazır bir bomba haline getirdi. Şikayet edilecek, rahatsız olunacak o kadar çok durumu barındırıyor ki İstanbul; çekiciliği, cazibesi etkisini yitirmiş desem abartmış olmam.

Böyle giderse yakın zamanda yirmi milyon nüfusu da geçer.

Türkiye'nin bütün şehirlerinden akın akın insanlar gelmekte. Buna dur demek lazım. Çok geç kalındı. İnsan huzura, rahata koşar; bizde neredeyse tam tersi oluyor. Bu şehirde, bir şekilde ekmek parası çıkıyor, evet bu doğru ama, huzuru kaçmış bu şehrin...

Kayıp çocuk sayısındaki artış oldukça ürkütücü, tam üç kat...

Bunun yanında yetişkin kaybında, özellikle çocuk yaştaki kızların, kadınların kaybında da artış var.

Mal kaybını yazmaya bilmem gerek var mı?.. Hırsızların dadanmadığı ev, mahalle, işyeri, araba, çanta, cüzdan bunların haddi hesabı yok.

Bizim asıl derdimiz can; kaybolan canlar, hele de çocuklar...

Patlamaya hazır bir bombaya dönüşen İstanbul'umuza ve burada yaşamaya karar vermiş olanlara iyilik yapmak ilgili ve yetkililerin görevidir. İstanbul ve İstanbullu iyi şeyler yaşamalı, hep iyi şeylerle anılmalı...

Göçe de yeni inşaata da "dur" demek şart artık.

Sahipsiz, terk edilmiş, tamamlanmamış inşaatlar kamulaştırılmalı, yıkılıp yerlerine park yapılmalı.

Gene aynı şekilde çok sayıda arsa da var ki, içi ağaçlarla kaplı... Bu arsalara inşaat izni verilmemeli, kamulaştırılıp parka dönüştürülmeli.

Bir ağaçla, bir ağacı korumakla başlar, İstanbul'u korumak...