KAYIP GENİŞ KUMSAL

Yaşadıklarından zamanın sıcağı soğuğu

Bir de

Renkler kalır insanın aklında geçmişten

Hatırlatır aynı havanın rengi

Yakıcı bir güneş, ilikleri donduran soğuklar

Şimdiye vurur geçmişin saatleri

Kayıplarını hatırlatır akşamın alacası

Bazen de ısıtır içini kuşluk vaktinin ısınması

Kırlangıç sesleri, mutlu, ölümü henüz tatmamış

Ihlamur kokularını doldurur nefesine

Boş ellerinde boş boş bakar gözleri

Anıların hatırlattıkları...

Sadece sen bilirsin

Ne, ne kadar kanatmıştır

Yüreğinin görünmeyenlerini

Hep eksik kalır yaşanan anların kelimeleri

Bir bıçak döner durur battığı yerden

Yaşamak adına nefes alırsın

Acıların bir kaç damla kristale döner

Sevinçlerin yeşil, kırmızı, turuncu,...

Kavun tadında bir aşkı gömersin

İlikleri donduran soğuk bir kış günü

Sıcacık kumların içine çoğalmaya

Kaybedersin bazen de neyi nereye gömdüğünü...