- Kategori
- Şiir
Kayıp gitti
Gökyüzüne bakıyorum sabaha karşı.
Yıldızlar pek belirgin değildi halbuki.
Sonra tek tek bir küme yıldız belirmeye başladı.
Yanıp sönüyorlardı;
Sanki bir şeyler fısıldamak istercesine...
Tam olarak kavrayamamakla birlikte,
Ruhum kendini nedensiz bir huzura bıraktı.
Şükür ederken buldum kendimi.
Bir tanesi zikzaklar çiziyordu.
Çizdi, çizdi, çizdi ve kayıp gitti.
Sonra onun yerini aldı bir diğeri...
Belki o da kayıp gidecekti ki;
Benim girme vaktim gelmişti içeri...
^^Kübra TUNA^^