Kayıp gölgem

Kayıp Gölgem

Sevgiliye şefkat vermek yerine şefkat bekledik…

Kalpsiz düşler kurduk, yıkıldık… Yıkılanı düşünmedik.

Sevdiğimizi dudaktan saydık, kör olan biz olduk,

Yağmuru çok sevdik, yağmurda hiç beraber olamadık,

Sevdik, sevdiğimizi beyaz kefene koyup göz göre göre gönderdik.

YİNE Sevdik, sevilmeyi hak etmedik bu beyhude dünyada…

Sevdiğimizi kırdık, üzdük, ağlattık, hiç düşünmedik…

Sorunu onda aradık, hiç üzülmedik…

Parayı sevda bildik, aşkı menfaat…

Hiç bilemedik sağır olduğunu…

Yanımızdayken sevmedik, gidince de…

İlk kurşunu biz fırlattık, geriye kalan parçalarını öpüp kokladık.

Toprak olduk, rüzgâr savurdu kayıp kentlere…

Sevgiliyi aradık, meğer sevgili kefende…

http://www.edebiyatdefteri.com/siir/726715/

Susmak en iyi cevap olsa gerek. Basitin yorumu, ağırın taşını sayar sadece... Hikmetullah Yetkin..