Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

02 Nisan '09

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Kazın ikinci ayağı!

Kazın ikinci ayağı!
 

Çok eskiden bir gazetede okumuştum. Amerika'da önemli yerlerde nöbetçi kazlar kullanılıyormuş. Olaya vakıf olduğum için şaşırmamıştım.

Kazlardan korkulur!

Yaşadım çünkü! Kaynatanın en az elli tane kazı vardı. Gecenin bir yarısında ziyaret edesim geldi diyelim, daha dış kapıya varmadan alarm çalar! Öyle bağırırlar ki!

“Kim o laaan!”

“Benim Hacı!”

“Sen misin Ahmet!”

“Benim Hacı! Geçiyordum uğradım!”

“Hayır mı?”

“Hayır hayır!” İkincisi bildiğimiz hayır!

Bir de tııss ederek üzerime saldırmaları yok mu?

“Seni sevmediler galiba!”

“Hayvan işte! Aslında sevimliyimdir!”

Damatlara kaz eti ikram edilir hanımın köyünde! Yufkaların aralarına kazın yağı gezdirilir, eti de üstünde servis edilir. Hayvani içgüdü bunu anlıyor!

“Geldi başımızın belası! Her gelişinde neslimizden biri gidecek! “

Nasıl yazdım geçenki yazıyı anlamıyorum!

“Ne vahşisin! Hiç kanadı kırık kaz kesilir mi? İyileştir, sal doğaya!”

Biz yerken kötü oluyor ama tilki yerken iyi!

Bir akşam az daha kamyonu deviriyorduk Irak'da! Harun Dayımız vardı, vinç operatörü. Büz indirdik dönüyoruz. Gecenin dokuzu. Yolda yavaş yavaş ilerliyoruz. Birden önümüze koca bir tavşan çıktı. Harun Dayı birden gaza yüklendi. Tavşanın peşinden gidiyoruz. Yoldan çıktık. Ben kapıyı açtım tetikte bekliyorum. Yorulunca, inip yakalayacağım. Koca kamyon birden havalandı. Meğer tümseğe vurmuşuz! Gözden kaybettik tavşanı Allah'dan!

Ev yaptığım bir yerin yakınlarında piliç besi tesisi vardı. Elektriği oradan alıyordum.

“Otuz sekiz günde kesime hazır olurlar!”

“Diyelim otuz dokuz gün oldu!”

“Çatlarlar! “

Ne berbat kokuları vardır. Birkaç gün burnum düşmüştü. Sonra alıştım. Burada nasıl yaşayacak derdim evini yaptığım arkadaş için! Fazla sürmedi kaldırdılar tesisi.

Gene bir yerde bir ev yapıyorum. Çevrede başka villalar da var. Gezeyim dedim. Etraf sessiz. Birden beş altı tane akbaş köpeğin arasına düştüm. Koskoca köpekler. Üzerime doğru geliyorlar. Yerlerde birşey de yok. Hemen aklıma geldi! Oturdum. Bağırıyorum, kimse de çıkmıyor evlerden. Köpekler biraz sonra çekip gittiler.

Hani iyi avcı uçana atar ya! Konana atmaz! Akbaşlar da konunca saldırmadılar bana!

Lafı da uzattım gene! Maçta kestirince uykum kaçtı. Bunları yazmama vesile oldu. Siz bu yazıyı okurken ben vernik yapıyor olacağım. Dün boya alırken tiner almayı unutmuşum. Ellerim hep boya oldu. Boyalı boyalı gidip tiner aldım.

Unutuyorum mesleği!

 
Toplam blog
: 1640
: 466
Kayıt tarihi
: 27.01.07
 
 

Doğum tarihim değişmedi ama çok şey değişti bu güne kadar. En başta, dede oluyorum! Evet; şaşırdı..