Kelebek Yüreğim - I

Tırtıldım,

Kıvrak bedenimle, yürümeye çalışıyordum zor olsa da.

Ezilme tehlikeleri atlattım hatta zamanla,

Yola devam ettim gene de her defasında,

Ne zor zamanlar, ne süreçlerden geçtim aslında,

Ayaklar altında süründüm ama yürüdüm,

Sabrettim her defasında.

Her şeyi hesapladım aslında,

Daha güzel günler için,

Keşkesiz olması için,

Sabrettim her defasında.

Yılmadım, usanmadım güzel günler hatrına.

Vazgeçmedim,

Kelebek olabilmek için bu yolda,

Tek ümidimdi,

Sabrettim büyük bir inatla.........

Bu süreçten sonra...

Yeni bir mücadelenin ortasında buldum kendimi bir anda,

Yalnızlığa bürünmüştüm oysa.

Öyle ani soyundum ki yalnızlığa,

Veda bile edemedim kimseye,

Yeni bir yol başlangıcında....

Koyulmuştum işimin başına,

Kozamın başına geçip,

Nakış işler gibi tek tek örmeye başlamıştım,

Ağlarımı, ağlaya ağlaya.

Hüzünlendim, ağladım bıraktıklarıma,

Onlara tek tek selam çaktım yüreğimle,

Daha iyi dönebilmek için, veda ettim herkese o anda...

Kozamın için de,

Başladım ne zaman biteceğini bilmediğim,

Derin yalnızlığıma....

Yeni bir başlangıç için, dinlenmeliydi yorgun Tırtıl Yüreğim,

Aniden sustum, uykuya daldım kozamda,

Yorgun kırık dökük ve paramparça..

Rüyalar tek yoldaşımdı benim,

kendi yalnızlığımda.

Kimseler zarar vermesin diye de,

Sıkıca örmüştüm etrafımı ağlarla.

Ne zaman uyanacağımı bilmediğim zaman,

Dayanmıştı kozamın duvarına.

Biraz ürkek, biraz korkak olmuştum bu yalnızlık da,

Büyük bir cesaretle adım attım,

Ne olduğunu bilmediğim bu yola.......

Gözlerimi açtığımda, kozamdan çıkmak istedim sabırsızlıkla,

Etrafıma şöyle bir baktım,

İlk önce kokuşmuş, yorgun, kırık dökük, parçalarımı,

Attım fırlattım dışarıya.

Sonra bir parıltı farkettim, gözlerim kamaştı bi anda,

Nasıl muhteşemdi öyle..,

Mavinin her tonu dans ediyordu adeta,

Kanatlarımda...

Güzel bir tebessüm aldı yüreğimi,

Tatlı bir mahmurluk vardı üzerim de.

Çokda narindim belli,

Kimsenini incitmesine izin vermeyecekti artık kalbim,

Biliyordum,

Kanatlarımı sevgisiz tutsalar,

Kırılırdım, bir daha uçamazdım ki...

Daha emin şekilde konacaktım artık hayata,

Sevgi olmayan yerden uzaklaşacaktım,

yakınından bile geçmeyecektim,

Bunca zamanın öğrettiklerinden sonra....

Yeni hayata merhaba demek için,

O narin kanatlarımla,

Kozamı parçalarcasına,

Çıktım, bitmek bilmeyen o derin yalnızlığımdan,

Tek başıma, masmavi ve özgürce.

Fark attım geçmiş hayatıma,

Olabildiğince uzaktan,

bir tebessüm çakarak...

Beni bekliyordu artık, o muhteşemliği ile baharlar, çiçekler,

Yeniden hayattaydım,

Sürünerek değil, uçarak başladım,

Hemde o en özgür maviliğimle,

Bakanı bin kere hayran ettim kendime, özgürlüğüme,

Bütün yorgunluğumu üstümden atmışcasına,

Kanat çırptım olabildiğince gökyüzüne, en maviye,

Kelebek Yüreğimle....