Kelimelerdeki sihir

Seni seviyorum; söylemesi zor, anlamı bol, basit iki sihirli kelime. İnsanları birbirine bağlayan ama hep gizli, utanarak kuytularda söylenen ve söylemek için kocaman bir cesaret isteyen iki kelime ”Seni seviyorum”

Seni seviyorum arkadaşım, seni seviyorum anne, seni seviyorum yavrum ya da seni seviyorum sevgilim.

Söyleyemeyen ve çoğu zaman kulaktan kulağa fısıldayan, belki de fısıltı ile bile değil mahrem bir duygu gibi içinde sır olarak saklayan cesaretsiz bir toplumuz ne yazık ki. Ünlü şairin dediği gibi hep uygun zamanı bekleriz işimizden sonraya erteleriz. Nasılsa yanımızda ve bizimdir sevdiklerimiz. (sevdiğini ifade etmek için illa söze gerek yok, biliyor sevdiğimi hissiyle erteliyoruz galiba) Oysa bir kere içten seni seviyorum demek; gönül kapılarını açar hem de ardına kadar kapanmamacasına Seni seviyorum, hayatı seviyorum güzeli, çirkini, seveni, sevmeyeni ve insanları seviyorum seviyorum...

Sokaktaki mırnavı, yalıdaki finoyu, bört- ü böceği hayvanları seviyorum. Nadide orkideyi, gülü, laleyi ya da alelade kır çiçeğini doğayı ve yaratılmışı seviyorum yaratandan ötürü. Yarına çıkacağımız ne malum senedimiz mi var ki yarınlara erteliyoruz sevgimizi. Yaşam su gibi akıp gidiyor avuçlarımızın arasından. Yalan dünyanın

Çirkinliklerini (topu, tüfeği) bir kenara bırakıp sevgiyle sarılalım birbirimize, kenetlensin yüreklerimiz.

Hadi hep birlikte; Seni seviyorum diyelim yüksek sele. Hayatı ve insanları sevmeyen kendini nasıl sever. Altın anahtardır kapıları açan, düşmanlığı bitiren kardeşlik yoludur sevgi. Sevdikten sonra çorap söküğüdür gerisi, ayrıntıda kalır dünyanın çilesi...

El ele tutuşup; Hayata merhaba diyelim en baştan. Ve hemen şimdi yanımızdakine dönüp gözünün içine bakarak Seni seviyorum diyelim yüksek sesle seviyorum, seviyorum, seviyorum...

Geride bırakacağımız dostluklara temel atalım göçüp gitmeden

Hazreti Mevlana’nın dediği gibi yeşerecek filizlerimizi sevgiden seçelim.

“Şu toprağa sevgiden başka bir tohum ekmeyiz
Şu tertemiz tarlaya başka bir tohum ekmeyiz biz”

"Topraktan biten güller solar gider,

Gönülden biten güller daimidir" http://www.konyalife.com.tr/haber/mevlanadan-sozler–182.html

Ertelenmeyen sevgilere; Yaratılmışı yaratandan ötürü sevmek dileğiyle

Yolu sevgi olan herkese merhaba ile kucak dolusu sevgiler

SEVGİLERDE

Sevgileri yarınlara bıraktınız

Çekingen, tutuk, saygılı

Bütün yakınlarınız

Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden

(siz böyle olsun istemezdiniz)

Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi

Kalbinizi dolduran duygular

Kalbinizde kaldı.

Siz geniş zamanlar umuyordunuz

Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.

Yılların telaşlarda bu kadar çabuk

Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde

Açan çiçekler,

Gecelerde ve yalnız

Vermeye az buldunuz

Yahut vakit olmadı.
Behçet Necatigil

Resim: www.gulguntuzun.com/Resim/mevlana.2c.jpg