- Kategori
- Deneme
Kendi halinde

Yalnız
Tv deki “Az sonra” lardan kopardım hayatımı
Dizilerde aynı
“Arkası yarın”
Hatta artık “haberler” de yok
Bana da verdiler o elbiselerden
Ama hiç aynam olmadı
“Bunu giy” dediler
Benimde külahtan dondurma yediğim oldu
Çiğdem çıtlamaları
Bazen ben de kapıldım kelimelerin ışıltısına
Dünya’yı kurtaran konuşmalar yaptım
“%47 ama %47”
“Ali Kırca”
“Uğur Dündar”
“Aliye ağladı”
“Polat dövdü”
“Deniz Baykal bunu dedi”
“Tayyip Erdoğan şunu dedi”
Nasıl hayatımıza girdiler
Unuttuk, duymadık
“Kızım ne dedi”
“Sevgilim ne dedi”
“Hayat ne söyledi”
Oysa…
Yalnızdık
Kimseye “yalnızım” diyemedik
Ayna da açtık kollarımızı
Kendimize sarıldık
Sarıldık da tanıyamadık birbirimizi
Dün akşam konuştum kendimle
“Bırak bunları” dedim
“Kıyıdan renk renk deniz taşları topla”
“Kavanozda biriktir”
“Yarın sabah hava güzel”
“Denize açıl tekne ile”
“Şu an geçen yelkenlinin tam olduğu yere”
“At çapanı uzan teknenin içine”
“Deniz sallasın salıncağını”
“Teknenin yanında duran martıyla konuş”
“Bahçenin çimlerini kes”
“Doldur bardağını”
“Yak puronu”
“Otur verandaya”
“Çal en sevdiğin şarkıyı”
“Uç şimdi”
“Uç korkma”
“Göremezler onlar kanatlarını”
“Al işte bak”
“Yine gün batımı”
“Duvarda yaprak gölgelerini izle”
“Şarkı söylesin gece böcekleri”
“Kaldır kafanı yıldızlara bak”
“Kaç Ahmet mümkün olduğu kadar kaç”
Market den ekmek alacak kadar ilişki yeter