- Kategori
- Şiir
Kendim ettim kendim buldum
Kendim ettim kendim buldum
Acıyı kalbime nimet
Yalnızlığı aşka ilikledim
Yarının yolcusu bugünün yükü oldum
İçim kan ağlamada yoluma sen koydum
Gülüşünden akan damla damla kan
Ömrüme heba oldum
Bilseydim kırk yamalık yapardım bu aşkı
Ama ses vermezdim o şuursuz kalbine
Neydim ne oldum kanayan yaramı kanattım
Karanlığın zindanı gündüzün ziyanı oldum.
Adımı adıma kattım sen aktım nabız nabız
Sanki iliklenen bir şey var kanımda
Nereye dönsem batıyor içimin kıyılarına
Geceye hüsran yarına zindan olan
Ve bilirim ki kendim ettim kendim buldum
Oturdum kalbin kıyısında
Oysaki ben yoktum ruhunda
Sadece eğlence olmuşum senin için
Ben sem kör olmuşum o güzelime
Suçluyum asın beni aşktan ziyade
Taburem vurulsun ölümüne yolcuyum
Tahammülüm kalmadı var mı ki sonucum
İlacımda benim dermanımda benim
Çünkü olmazlara meyletti kalbim
Çıkmazlara gitti ruhum
Sen yaşarsın ben acıyı yudumlarım iliklerimde
Derdin ya yaşa yaşayabildiğini
Olmuyormuş o öyle
Çünkü nabzıma dokunuyor
İçim içimde kemirip kendim ettim kendim buldum
Neyleyim ben neyleyim ömrüm
Varsın gelsin ölüm
Canın sağ olsun varıp gideyim yoluma
Aşk olsun aşktan ölüm olsun
Çok çektirdim sana ama ölümü hak ettim
Hiçbir şeyi hak etmedim kadar.
Kendim ettim kendim buldum
Bakınma öyle çokta işe yaramazım işte
Yarasaydım alırdın kalbine
Çok gördün ve azalıyorum o yolda
Tükeniyorum uçurumun kıyısında
Hoş sada kalsın aşktan yana.
Tek sözüm özüm bil ki
Hakikaten sevdim sevdim
Lakin sevilmeyi hiç bilmedim
Nasıldı desen bilemiyorum
Ve ölüyorum.
25/11/2020 vesselam kalbim