Kendini çok seviyorsun ve narsistsin!

Biraz evvel bir arkadaşım tarafından, kendimi çok sevip narsist olmakla, suçlandım!

Kendini sevmek ve değer vermek sonuna kadar tamam.

Elbette olması gerektiği gibi, herkesin yapması gerektiği gibi kendimi seviyorum ve değer veriyorum.

Ama ya narsistlik ?

Kendini sevip, değer vermek, bazen kendini beğenmişlikle ve ukalalıkla karıştırılıyor.

Arkadaşım bu duygulardan uzak olduğu için sanırım bendeki bu durumu, narsistlikle karıştırdı.

Kendini sevip, değer vermek olmazsa olmaz. Herkesin istisnasız bu duyguyu yaşaması, yapamıyorsa da, mutlaka öğrenmesi gerekir.

Abartıp aynanın karşısına geçip, “ben bir taneyim, bu dünyada benden bir tane daha yok” demek, kesinlikle narsistlik.

Ben bunu yapmadığıma göre narsist değilim !

Bugüne kadar ki yaşam tecrübelerimden öğrendiğim, hayatı yaşanabilir kılan en önemli şey - eğer mutlu olmak istiyorsanız tabii - işe önce kendinizi sevip, değer vermekle başlamalısınız.

Eğer, siz kendinizi sevip, değer verirseniz, kendinizle kavgalarınız biter ve kendinizle barışık olursunuz.

Eğer, siz kendinizi sevip, değer verirseniz, insanları da olduğu gibi kabul eder ve yargılamadan sevebilirsiniz.

Eğer, siz kendinizi sevip, değer verirseniz, insanlar sizi sevsin ve değer versin diye, ekstra bir çaba sarf etmezsiniz, insanlar otomatik olarak sizi sever ve değer verirler.

Kendini sevip, değer vermek kendine güvenmekle ilgilidir.

Kendini seven insandan, er ya da geç, sevgi ve güven taşmaya başlar.

Kendine güvenen insan başkasına karşı güvensizlik duyamaz.

Kendine güvenen ve yeten insanlar kendilerini daha çok sever ve değer verirler.

Çünkü onlar içlerindeki sevgiye ve değere güvenirler. Odakları kendi içlerindeki sevgidir. Sürekli dıştan gelecek bir sevgi ve değerle beslenmek istemezler, böyle bir beklentileri olmaz.

Bu demek değil ki, kendini sevip, değer veren insanlar, sevilmek ve değer verilmek istemezler.

Elbette isterler.

Ama eğer birileri onları sevip, değer vermez ve onaylamazsa bu dünyanın sonu olmaz onlar için, yıkılmazlar. Zira zaten onlar sevgi ve değer duygusunu içlerinde yaşarlar.

İnsanın kendini sevip değer vermesi için bir sebep aramaması gerekir. En doğal halimiz olmalı, kendimizi sevip, değer vermek.

Musevi mistik Hillel, demiş ki:

"Sen kendi yanında olmazsan, başka kim senin yanında olsun?" Ve ayrıca: "Sadece kendi yanında olursan, hayatının ne anlamı olabilir?". Çok önemli bir cümle. Unutma: Kendini sev, çünkü sen kendini sevmezsen başka hiç kimse seni sevemez.

Lafı fazla uzatmadan, Elif Şafak’ın Aşk kitabından Aşk Şeriatı’nın 19. maddesi ile son vermek istiyorum yazıma.

Aşk şeriatı / Şems-i Tebrizi

On dokuzuncu kural:

Başkalarından saygı, ilgi ya da sevgi bekliyorsan, önce sırasıyla kendine borçlusun bunları. Kendini sevmeyen birinin sevilmesi mümkün değildir. Sen kendini sevdiğin halde dünya sana diken yolladı mı sevin. Yakında gül yollayacak demektir.

Aşk / Elif Şafak

Kendinize güvenmeyi ve sevmeyi deneyin, bu en temel ilk ders.

Siz kendinizi sevmezseniz, sizi kim sevebilir?

Ama unutmayın, eğer sadece kendinizi severseniz sevginiz çok yoksul olur !

Saygılarımla,