Keşke hiç uyumasaydım...

Akdeniz’de… İri dalgalar, derinlerdeki hatıralarına doğru çekilmiş küçük esintilerle ertesi sabahı beklemeye başlamıştı…

Ufukta…  Güneş’in Akdeniz’e değmesine neredeyse bir parmak zaman kalmıştı.  Güneş, köy yumurtası kıvamında iri ve turuncuydu.

İskelede… Ayaklarını sarkıtarak oturuyorlardı. Güneş, birazdan değecek denize dedi. Denize değdiğinde içim cozz edecek…

Sür reel bir tuvalin parçasıyız sanki dedi… Güneş şu an denize ne kadar yakınsa ölüme o kadar yakınız ama görünmüyor tuvalde…

Ölümün arifesinde böyle muhteşem bir manzara haksızlık gibi sanki… Güneş birazdan denizin içinde kaybolacak… Ardından zifir bir gece gelecek…  Güneş yakamoza dönüşecek, yakamozlar güneşin zerrelerini taşıyacak… Pul pul sıvanacak denize…   

Evet dedi… Bizim de küllerimiz tutunacak yakamoz tanelerine… Zifir gecelerin zinciri olacağız… Kerberos’un zinciri gibi… Tek dişi kalmış sürülere zincir vuracağız…

Birlikte ayağa kalktılar. Önce Akdeniz kayboldu, sonra meltemin tatlı esintisi…  Bütün mutluluk kayboldu sonra… Tuval kayboldu. Sadece batmak üzere olan Güneş kaldı yerli yerinde… Yangın yerine döndü ortalık… Çağ yangınıydı tenlerine değen alev...

Yandılar… Hiroşima’ya atılan atom bombası nasıl öldürdüyse masumları, Filistin’de, Latin Amerika’da, Afrika’da, Ortadoğu’da nasıl öldürdüyse misket bombaları öyle öldüler…

Ve yakalanmadı failleri. Ört-bas edildi. Korundu katiller.

Okuduğu romanı, uzandığı yerde göğsüne ters kapayıp düşünmeye başladı çocuk. Romandaki manzara gözünün önünde canlandı… Akdeniz’i tanıdığı için daha iyi gördü o manzarayı. Acaba neden öldüler ki diye düşündü… Kendi hayatını yokladı sonra… 16 yıllık hayatında ölümle hiç işi olmamıştı.

Zaten bütün bunların olabilmesi olanaksızdı. Kötü bir roman bu dedi. Böyle bir şey dünyanın hiçbir yerinde olamaz… Güpegündüz bir şehrin ortasında otuz beş kişi yakılarak öldürülemez… Hiç de gerçekçi değil diye düşündü…

Bilmiyordu delikanlı memleketin yakın tarihini… Bu memlekette insanların yakılarak öldürüldüğünü üstelik katillerin kare kare görüntüleri olduğu halde yakalanmadığını… Tıpkı, Susurluktaki trafik kazasında aranan suçluyla arayan emniyet amirinin aynı araçtan çıkması gibi…

Ey vatan;

 ‘Hakkıdır Hakk’a tapan milletimin istiklal…’ diye öğrettin bize… 

Hakkı batıl etmelerine izin verme…

Bu memleketin evlatları arasına batıl girerse, istiklalin ve umudun kalmayacağını söyle onlara…

Ey vatan; 

Adalet sun tüm çocuklarına…

 Açık denizde liman:

http://www.dailymotion.com/video/xdw5dr_moyollar-issyzlyyyn-ortasynda_music