- Kategori
- Şiir
Keşke
Kış gününün ramak saatleri
Sana geliyorum
Beyazlığını giyinmiş sıra dağlar
Resmim oluyor otobüsün camında
Coşkudan biraz daha hevesli
Puslu gözlerimin feri
Sanıyor ki sana gelen bu yolda bir de sen yanımda
Kusura bakma gözlerimin yanılgısına
Seni sahibinin yanında zannettiler
Onlar tekerleklerin hızına aldırmadan
Camdan dışarı çıkıp dağları aştılar
Çünkü her zaman ki gibi şimdide dalgınlar
Sana geliyorum
Tüm benliğim, sevgim ve hayallerimle
Sevgim katıklı değerlerin içinde olmasa da sevginin yeli
Sana geliyorum
Beni sana getiren bir sel benzeri
Keşke diyorum
Ne sen olsaydın bu dünyada bana dert veren
Nede ben olsaydım seni çok ama çok seven
Aslında hayır ikimizde yaşamalıydık dünyada
Keşke
Herkesten uzakta bir sen olsaydın beni çok ama çok seven
Birde ben olsaydım seni sevgiyle delirten
Keşke
Şu an sana geliyor olsaydım
Sende heyecan ve sevgiyle beni bekliyor olsaydın
Keşke
Salt iyilikler varlıklı, primsiz düşüncelerde yaşamış olsaydım
Sende bu düşüncede ki diğer halim olsaydın
Keşke diyorum
Hayat belirttiğin sözcüklerde ki gibi keşkeleri az olsaydı
Keşkeler ne seni nede beni tutsak alsaydı...