- Kategori
- Şiir
Keşmekeş Aşk

sarmal
Akacak denizi olmayan derelerin ağıtıydı duyulan
Boğazın yeliyle yıkanmış bir sabah yüzü ile karşılanmış misafirler,
Ellerindeki çırılçıplak yarınlarıyla oynaşan bir kalabalığa dönüşüyordu
Yoğun döküntülükle kararmış, solmuş keşmekeş bir akşamdan artanlar
Kahrolmalarına çanak tutuyordu onların süklüm püklüm yanlarına
Gelir misin demeye hazırlanan garip âşık bir yanda
Keşke sevmeseydin diyen zalim öte tarafta sıkılıyorlardı ki;
Bağırdı içi adamın:
Bırakın beni…
Biri hemen söylesin
Daha kaç gün var yarına
Biri hemen deyiversin
Ne oldu benim çocuk yanıma
Sustu içi kadının:
Anlamayın beni…
Kimseler anlamasın
Gözyaşlarımın sebebini
Daha çok kahrım var çekilecek
Kimseler acımasın
Ne olmuş acılarla kavruluyorsam
Gidecek yeri olmayanların buluşma uğultusuydu duyulan
Denizin yankısıyla örtülmüş kabahatler ile donatılmış bir hayat
Ellerindeki yapayalnız haykırışlarla bezeli yazmalara dert yanıyordu
Derin yaşanmışlıklarla ağarmış, solmuş dengesiz bir yaşamdan artanlar
Kaybolmalarına göz yumuyordu onların salkım saçak yanlarının
Sever misin demeye çekinen saf âşık bir yanda
Keşke gelmeseydim diyen çapkın öte tarafta bekleşiyorlardı ki;
Sustu içi adamın:
Görmeyin beni…
Biri hemen saklasın ellerimi
Daha kaç yalnızlık büyüyecek içimde
Biri hemen deyiversin
Ne oldu benim çocuk yanıma
Bağırdı içi kadının:
Duymayın beni…
Kimselere anlatamam
Gözyaşlarımın sebebini
Daha çok kez yenileceğim
Kimseler acımasın
Ne olmuş yangınımda kül oluyorsam
25.12.09