Kim Bu Yabancı?

Korkularım ve yaşamak istemediklerim sevmenin gerçek biçimini de beraberinde getirdi. Kavuşma isteği, ayrılığın sonucuydu ama bizi götürmesi gereken nokta "yine" bir ayrılık değil "yeni" bir başarılmış mutluluk olmalıydı.

Sevdiğiniz erkekle birbirinizi yeniden keşfettiğimizi hayal edin. Ne kadar heycanlı olurdu! Değişen zaman içinde ona katılan ve tanımadığınız her yenilik, sizin için ilginç bir keşif olabilir. İlk defa karşılaştığınız birini tanıma ve öğrenme heycanı gibi... Uzun süre sonra sevdiğiniz bir insan içinde geçerli olamaz mı? Geçmişe özlem duymak yerine, geleceğe merak ve umutla bakmak daha neşeli değil mi?

"Gülümsemek ve gülümsetmek isteğin beni mutlu ettiğine karar verdim". Bunu kendinize itiraf ettiğinizde ne yapıyorsunuz? İnsanı aptala çeviren tutkular, hırslar, kıskançlıklar, intikam duyguları, isyanlar ve hazımsızlar sevgiyi oluşturan parçalar değiller. İnsanca hisler ama mutsuz aşkları yaratırlar...

Mutsuz aşkların filmleri, romanları ve şarkıları... Garip bir biçimde bir çoğumuz bunları izlemek, okumak ve dinlemekten hoşlanırız. Ama sıra bize geldiğinde hiçbirimiz mutsuz olmayı istemeyiz.

Kendi hayatınızda ve çevrenizde olup bitenleri bu düşüncelerle yaşamaya başladığınızda ne kadar güçlendiğinizin ve olgunlaştığınızın farkına varacaksınız. Nasıl hissettiğinizi bilmek kadar nasıl hissetmediğini de bilmek sonsuz bir keyif yaratacak sizde...

"Koparıp, bağlanabilir yeniden

Tutar tutmasına, ama

Kopmuştur işte bir kere

Belki karşılaşırız yine, ama orada

Beni terk ettiğin yerde

Bulamazsın beni bir daha" (Bertoit Brechtin-1937)

Hayatınızda kopan ipleri bağlamaya çalışmayın. Yeni bir ip, hatta bir halat geçirmeyi, hatta bir köprü kurmayı deneyin.

Yeniden karşılaştığınızda, birbirinizi terk ettiniz yerde, aynı şeyi bulmayı istemeyin. Başka bir yerde, bu kez "yeni" den karşılaşmak en güzeli...

"YENİ" den başlamanız ve karşılaşmanız dileğiyle....