Sana Mektuplar -2

Bursa, 6 Kasım 2010

Artık uykusuzluğa alıştım. Zaten uykularım tavşan uykusudur benim. Şimdilerde kendimi sensizliğe alıştırmaya çalışıyorum.

Kafamdaki kurguda seni çöldeki bir Serap'a benzetiyorum. Susuzluktan yanmış bir yolcu gibi koştukça sana bir bakıyorum su değilsin ve gördüğüm bir Serap.

Yanılgılar zinciri yüreğimi yakıyor. Bedenim yansa dayanırdım. Çünkü beden acıları herhangi bir merkezdedir. Sürekli acır ama hep aynı yerdir acıyan. Oysa sensizlik yüreğimi acıtıyor. Bir sızı yayılıyor her yanıma. Gel de dayan!

Ve sonra anlıyorum: Sensizliğe alışmalıyım. Hatta yokluğuna alışmalıyım. Bir Serap'tı gördüm deyip kızgın yalnızlık çölünde yoluma devam etmeliyim, diyorum.

Sağlıkla, dua ile selam ile kal!

Kutsi