- Kategori
- Şiir
Kimden sormalı

deprem
Her köşeyi tutmuş ağalar beyler,
Aynalar neden hep doğruyu söyler,
Kondu ile doldu şehirler, beldeler.
Zalimlere mesken olmuş en güzel yerler.
Ormanlar yağmalandı, kuruldu evler,
Doymadı istilaya aç gözlü devler,
Yazılır çizilir, hep aynı şeyler,
Tanımaz yasaları yüzsüz bireyler.
Binalar birden çöktü insanlar öldü,
Gencecik bedenler solan gül oldu,
Köpekler kazılarda canları buldu,
Kurulmuş ocaklar, tek, tek silindi.
Acep bu hesaplar kimden sorulur,
Gerçeği belirtenler dokuz köyden kovulur,
Bulanık akan sular bir gün durulur,
Acı çeke, çeke aydınlıklar bulunur.
NAHİDE ÇELEBİ
5 Haziran 1997
Washington DC (Duygu Pınarı isimli kitabımdan alındı)