Kimisi iki, kimisi üç heceyle…

Ne bir kale vardı saklayacağım, ne de bir liman demirleyeceğim yalnızlıklarımı…

Ne bir hayat kadar uzakta ki sevdalar, ne de bir adım kadar yakındaki dostluklar çaresi oldular yalnızlıklarımın…

Sadece sözcükler vardı yanı başımda sevgiyle dokunan .

İlaç olamadılar ama kapattılar yalnızlığımın kanayan yerlerini bir geceliğine,

Kimisi iki, kimisi üç heceyle…

Ve sadece sözcükler gördü, kuytularımda gizlenen  özlemlerimi.

Paylaşmaya çalıştılar sorgusuz sualsiz.

Çare olamadılar ama hafiflettiler hasretlerin dayanılmaz ağırlığını bir geceliğine,

Kimisi iki, kimisi üç heceyle…

*
Nisan 2012 / Kurşun