Kimse Ayranım Ekşi Demiyor...

Sevgili okuyucularım, insanlar eleştirilmeyi pek sevmez, sevmediği gibi de kendisine eleştiri yapıldı mıydı! yok efendim kabul etmiyorum der.

Ülkemizde bu manada eleştirilmeyi doğal bir demokratik süreç ve hak olarak görmeyen ve buna en katı şekilde tepki duyan, itiraz eden kesimi siyasetçiler oluşturuyor. Anlıyorsun ya, ‘ayranım ekşidir!’ diyen olmuyor. Ya olgun ve düşünceli insanlar! hadi biraz daha ileri gidelim entellektüel insanlar diyelim; Gazeteci, yazar, akademisyen, sanatçı filan. Olanı biteni anlamakta çok zorlanıyor. Genel manada ise yaşadığımız küresel dünya; İyisiyle, kötüsüyle, doğruları ve yanlışlarıyla çok daha fazla sorunu, belirsizliği ve anlam dünyasından yoksunluğu barındırıyor içerisinde..

Neyse konumuza dönelim. Dedik ki, olgun ve entelektüel insanlar ayakları yere çok daha fazla bastıkları için durdukları yeri ve kendilerini bilirler, had bilir, hesap bilirler. O açıdan eleştiriyi kabullenebilir, Kendi öz eleştirisini de açık, şeffaf ve kuralları belli olan insani değerler ölçüsünde doğru zamanlama ve doğru koşullar altında yaparlar. Gündelik hayattan bir örnekle açıklarsak, küçük düşünen basit insanlar eleştirilmeyi asla kabul etmezler.  Mesela bir mağazadan, bir alışveriş noktasından, bir ürünü alırken satıcı konumunda olan insanlar  üründe bir kusur gördüğümüzde veya bir nedenden dolayı ürünü yadsıdığımızda satın almak istediğimiz veya satın almayı düşündüğümüz üründeki kusuru görmek istemez, kabullenmez onun yerine içinde bulunduğu piyasadan hareketle gereksiz savunma yapmaya ve ürününü parlatmaya çalışır. Yine bir insanı davranışlarından yada konuşmalarından dolayı eleştirdiğinizde, üzüldüğünü, karşı atağa geçtiğini hatta sizi suçlamaya çalıştığını görürsünüz filan..

Oysa insan başarılarıyla olduğu kadar, hatalarıyla da vardır. İnsanın yaptığı bir şey de değerli yanlar olabildiği gibi kusurlu yanlarda bulunur. Burada önemli olan insanların beğenilmeyen taraflarını eğer gerçekten bir yerlerde bir eksiği varsa bunu kapatmaya çalışması için eleştirilmeye ihtiyacı olduğunu bilmesidir ki, doğruyu ve yanlışı çok açık ve net görebilsin.

Evet, eleştiri yapmak ve eleştiride bulunmak tüm demokrasilerde bireysel ve toplumsal gelişim için olmazsa olmaz altın kuraldır. İçinde bilgi vardır, medeniyet ve uygarlık vardır, aydınlanma vardır, iyi ve değerli bir insan olabilmek düşüncesi ve tavrı vardır.. Meseleye böyle bakarsak; doğru yolu bulur, doğru yöne gider, ailemizi, arkadaşlarımızı, çevremizi, ülkemizi ve insanlığı çok daha ileri noktalara götürebiliriz.. Bunu başarabilen insanlar kendilerini ve çevresini zenginleştirir hayata çok daha fazla değer ve anlam katar, kendilerine yapılan eleştirileri akılla, olgunlukla karşılayarak dinler hatası varsa hatasını kabul ederek, düzeltme yoluna gider ve gerekirse karşısındakinden özür diler.

Bu yüzden hatalarımızla yüzleşmek, yüzleşmemize yardımcı olan insanlara saygı göstermek iyi ve nitelikli insan olmanın temel ölçülerindendir. Gelin böyle yapalım hatalarımızla yüzleşelim. Bir kusurumuz varsa kabul edelim ve düzeltme yoluna gidelim. Sonra bütün güzellikler bahar ayı gibi gelsin, önümüze serilsin. Bunu başarırsak eğer toplumsal ve siyasal manada çok önemli bir sorunumuzu çözmüş olacağız.