Kirpiklerinden hüzün içtiğim insanlar

korkuyorum

içimdeki serseriliğe tutsak olmaktan

yapamadığım

karakışın ayazında

yüreğimi takip bir uçurtmanın ipine

salıvermek gökyüzünün maviliklerine

sevişmek

umarsız esen

deli rüzgarlarla

içimde yanan özgürlük ateşini

soğutmak

tanışmak yağmurlarla

sonbahar ağaçları gibi

dökülsede umutlarım

yaprak, yaprak

sığınabilmek bir çiçeğin kuytusuna

ay ışığında oynaşmak

içimde uzayan gölgelerle

hissedebilmek bir yüreğin dokunuşlarını

göz ucuylada olsa

paylaşabilmek yaşamı

kirpiklerinden hüzün içtiğim insanlarla

gün batımında

duyduğum pişmanlıklar

beni yalnızlığa uğurlayan

yitik sevgiler

kaybolduğum yerde değilim artık

bedelini ödeyip herşeyin

tutunup acılara

doğrulmalıyım yeniden

kendime doğru

yol almalıyım artık karanlıklarda

Utku Aksu

22.09.2001 Detmold