- Kategori
- Şiir
Kirpiklerinden hüzün içtiğim insanlar

Özgürlük ne renk acaba?
korkuyorum
içimdeki serseriliğe tutsak olmaktan
yapamadığım
karakışın ayazında
yüreğimi takip bir uçurtmanın ipine
salıvermek gökyüzünün maviliklerine
sevişmek
umarsız esen
deli rüzgarlarla
içimde yanan özgürlük ateşini
soğutmak
tanışmak yağmurlarla
sonbahar ağaçları gibi
dökülsede umutlarım
yaprak, yaprak
sığınabilmek bir çiçeğin kuytusuna
ay ışığında oynaşmak
içimde uzayan gölgelerle
hissedebilmek bir yüreğin dokunuşlarını
göz ucuylada olsa
paylaşabilmek yaşamı
kirpiklerinden hüzün içtiğim insanlarla
gün batımında
duyduğum pişmanlıklar
beni yalnızlığa uğurlayan
yitik sevgiler
kaybolduğum yerde değilim artık
bedelini ödeyip herşeyin
tutunup acılara
doğrulmalıyım yeniden
kendime doğru
yol almalıyım artık karanlıklarda
Utku Aksu
22.09.2001 Detmold