Kıvırcık Ali

Didim’e geleceği günleri özlemle beklerdik...

O’nun yanık, içli, yürekten, doğal, samimi sesini ve tavrını sevmiştik...

Babası Âşık Ali’nin trafik kazasından ölümünden bir ay sonra doğmuştu ve babasının adıyla birlikte sazı da ona miras kalmıştı...

Doğuştan yüreği yanıktı, bir başka vurmaya başlamıştı sazın teline... Ustaları Mahsuni Şerif gibi... Arif Sağ gibi...

Kıvırcık uzun saçlarıyla gönülleri fethetmeye başladığında; sevenleri ona “Kıvırcık Ali dedi ve adı öyle kaldı...

Ölümü yüreğimizi dağladı...

Genç ve en verimli çağında onu da kara toprağın bağrına verdik...

Babasının kaderini paylaşmıştı, şimdi de doğacak çocuğu da aynı kaderi Kıvırcık Ali ile paylaşacak...

Gülün tükendiği, ısırganların çoğaldığı, şerefsizlerin el üstünde tutulduğu düzene karşı duruşuyla da tertemizdi Ali Özütemiz...

Tokat’ın Turhal ilçesinin Esenli köyünden başlayan gönül yürüyüşü, onbinlerin omzunda Gülbahçe’de sonsuzlukla buluşurken; sevenlerinin yüreğinde de yerini aldı...

Rahat uyu güzel ve yürekli insan...

Seni sevenlerin yüreğinde her zaman yaşayacaksın...

Didimliler de seni çok özleyecekler...

Toprağın bol olsun...