- Kategori
- Şiir
Kıyamet ! (Şirince)

Dünya, Misafirhanedir. . .
Toprak ananın kucağına düşmeden!
Ölümün, korkusuz geceleri gelemeden!
Adem Oğlu! Dostlardan, sevgiyi esirgeme,
Büyüklük Allah’a mahsustur, böbürlenme,
* * * *
Rabların Rabbi, ölümsüz endir, Adem nerede?
Anamız saf bir bahçeden, O, elma uzattı.
Sunulan! Dost’tan olsa da, nefse yenilme,
Alçaklığı gönülde yap, Şirince ol, hakka tap. . .