- Kategori
- Şiir
Kıyamet

Akşam içime çöktü.
Dağlar parçalanıverdi..
Kendini gömdü Palmiyeler..
Kendi içine girdi deniz..
Bir yer sofrası gibi gökyüzü kendini toparladı..
Ne kızıl kaldı, nede yıldız..
Işık kendine girdi..
Dümdüz oldu her yer.
Karanlık sonrası..