Koçluğun eğitim sektöründeki yeri

Avrupa ülkelerindeki okulların çoğunda “eğitim koçluğu” uygulaması başlatılmıştır. Türkiye’de de bu uygulamanın başlatılması için start verilmiştir. Buradaki amaç; öğrencinin hazırcılıktan kurtulup kendi sorumluluklarını yerine getirmeye ve sorunlarla başa çıkmayı öğrenmelerine yardımcı olmaktır.

Koç, öğrencilerin ihtiyaçlarından yola çıkarak bireysel ya da takım çalışmasıyla okul, sınav stresi, sosyal aktivite, aile iletişimi, mesleki yönelme, zaman yönetimi vb. konularda destek sağlar.

Ezberci ve yetersiz eğitim-öğretim sisteminin eksiklikleri giderilmeye çalışılmaktadır. Öğrencilerin; proje ve performans ödevleriyle araştırma ve yaratıcılık yönlerinin geliştirilmesi, laboratuar çalışmalarıyla öğrenmede aktif hale gelmeleri ve projeksiyonlu görsel eğitim-öğretimle derslerin akılda kalıcılığının artması hedeflenmektedir. Eğitimde drama tekniğiyle de öğrencilerin derste aktif rol alarak daha eğlenceli ve öğrenmesi kolay hale getirilmesi istenilmektedir.

Koçluk neden eğitimde kullanılmalıdır?

Hedef belirlemede ve ona ulaşmada en fazla zorlanan grup öğrencilerdir. Dolayısıyla öğrencilerin hem istedikleri gibi her şeye vakit ayırmaları hem de başarılı olabilmeleri için koçun desteğine ihtiyaçları vardır.

Koç rehber öğretmen değildir.

Öğrencinin neden ders çalışmadığıyla yada neden ders çalışırken sıkıldığıyla ilgilenmez. Koç öğrencinin sıkılmadan ders çalışmasını nelerin sağlayabileceği ve bunu nasıl yapabileceğiyle ilgilenir. Aynı zamanda anne ve babanın da çocuğuna bir koç olarak nasıl yaklaşabileceklerini gösterir. Böylece daha kuvvetli bir iletişimle ebeveyn ve çocuk arasında güçlü ve farklı bir bağ oluşur. Her iki tarafında sıklıkla tekrarladığı “..... beni anlamıyor” devri yavaş yavaş son bulur.

Öğrencilerin sorumluluklardan kaçındığı, üretkenlikten uzaklaşıp hazırcılığa yöneldiği bu zamanda onların kendi doğrularını ve gerçekten ne istediklerini bulmaları için koç destek sağlamaktadır. Sorunun cevabı bireyin kendisindedir.

Meslek seçiminde de çoğu zaman yanlış verilen kararlar bireyi mutsuzluğa sürükleyebilir. Baskıcı, zorlayıcı, katı, kendi istediğinin olmasını isteyen ebeveynler çocuklarıyla aralarına derin bir uçurum açabilirler. Mesleki yönlendirmede önemli olan kişiye ne yapması gerektiğini söylemek değil ne yapmak istediğini bulmasına yardımcı olmaktır.

Bütün bunlardan dolayı öğrenci, ebeveyn ve öğretmen diyalogunun çok iyi sağlanması gerekmektedir. Koç bu üç ayağı en iyi şekilde koordine edebilecek kişidir.

Koç, ihtiyaç doğrultusunda ayrı ayrı (bireysel olarak) öğrenci, veli ve öğretmenlerle görüşebileceği gibi homojen dağılımlar yaparak bir takım çalışması da yapılabilir. Bütün bunlar seminerlerle de desteklenir.