- Kategori
- Şiir
Konçerto
KONÇERTO
Konçertodan dökülen nağmeleri
Topladım eteğime.
Beethoven çalıyordu.
Kontrbas içindeki mahpusluğum bitti,
Piyanoda ilk nota vurulurken...
Gözler, kulaklar, eller birleşmişti,
Notaların gizeminde...
Yorgundu viyola, keman ise acı çekiyordu.
Hafifledi iniltisi, sonra birden haykırdı!
Kısacık dinlenirken sazlar piyano coştu,
Yunan mitolojisinin yarı insan, yarı at tanrısı
Hermes, koşturuyordu salonda...
Viyola, mitolojideki tanrılarla buluştu yine...
Obua, kesik kesik hıçkırdı,
Teselliye başladı bütün sazlar.
İki kontrabas,
Biri sarışın zarif bayan,
Diğeri ağırbaşlı, yakışıklı erkek
Dalmışlar hülyalara…
Beklemenin sıkıntısı seziliyor,
Sessiz, sakin bekleyiş...
Kırgınlık bitti; neşeye davet başladı.
Yağmur dindi, toprak kokusu yayıldı notalardan.
Piyano; ısrarlı, üstüne basıyor notaların,
Diğer sazlar takipçi ister istemez!
Bir meltem okşamakta ruhu,
Bembeyaz, zarif, genç eller üzerinde gezinirken
Piyano inliyor.
Notaların aşkıdır bu,
Bazen iniltili, bazen isyankâr,
Kıvrak ama hep ağırbaşlı...
Herkes sustu, evren sustu,
Sadece piyano ve ak eller kaldı,
Siyahlara bürünmüş, genç, mağrur kadın.
Uslarda tek o kaldı,
Kavgası var notalarla,
Arada okşuyor kara bir kısrak gibi,
Çoğu zaman da piyanoya kızgın…
Notalar tek tek döküldü kucağıma,
Kalkamıyorum koltuğumdan, çivilendim adeta.
Aman bir nota bile düşmesin, kaybolmasın!
Eve götüreceğim,
Yalnızlığımı paylaşacağım onlarla…
Gün gelir, her şey biter,
Oysa ölümsüzdür notalar!
HARİKA UFUK
ADANA
16 NİSAN 2010
SAAT: 20.00